Won't Say I'm In Love (BxB, SHORT STORY/COMPLETED)

Kabanata 17

KABANATA 17

ㅤㅤㅤㅤMAINIT NA nga ang ulo ni Easton kay Tristan dahil ngayon lamang nya naintindihan ang surpresang tinutukoy nito, hindi talaga nagpaawat si Aaron at talagang dumagdag pa sa sakit ng ulo nya! Oh, how unpleasant it was that Aaron congratulated him for being in a relationship he didn’t know about and didn’t even want to be in.

Kung hindi lang siguro naka-on duty si Easton at kung hindi nya naisip ang lagay noong bigla na lamang manikip ang dibdib sa sobrang inis, baka kanina pa nya sinugod si Tristan para ipaalis ang relationship status nila ‘tsaka ito pagsabihan. Kung hindi lang nakakasama sa sarili ang naramdaman nya… kaso kailangan nyang kumalma’t iayos ang sarili bago makipag-usap kung kani-kanino.

Easton was weary and frustrated that he had to keep a smile despite how he was feeling, but such was life.

“Tapos ka na ba?”

Easton was startled when he suddenly heard Felix’s voice beside him. Halos hawak pa nya ang dibdib noong lingunin nya ito.

“Nagulat ako sa ‘yo,” aniya bago siya nagpakawala ng marahas na buntong hininga. “Anong ginagawa mo rito? Pinapatawag ba ako?”

Marahang umiling si Felix bago ito bahagyang gumilid. Bahagyang ngumuso si Easton dala ng pagtataka pero natigilan siya noong makita nya ang pigura ni Tristan na nagtatago sa likuran ng binata.

The way Tristan jumped and panicked when he was revealed hiding behind his bodyguard made Easton feel amused. At the same time, he remembered what this little kid did to his account while he was inactive and busy.

Ibinalik ni Easton ang paningin kay Felix na noo’y nagkibit balikat.

“Gusto ka raw kausapin ni Sir Tristan dahil ni-remove mo bigla iyong relationship status na sinend nya sa ‘yo,” maiksing paliwanag nito.

Lihim na napaismid si Easton noong marinig ang sinabi ni Felix bago nya ibinalik ang atensyon kay Tristan na halos hindi makatingin sa kanya.

Hindi nagtagal, bumuntong hininga siya. “Gusto rin sana kitang kausapin ngayon tungkol do’n pero busy pa ako. Hell week ngayon sa opisina, Tristan. Marami pang ipinapagawa sa akin.”

“Y—you’re excused!” natatarantang pigil sa kanya ng binata noong akmang tatalikuran na sana nya ito. “Sinabi ko na sa head ninyo na hihiramin muna kita so you’re most likely to get an extension for the papers they’ve assigned to you…”

Tinaasan nya ng isang kilay si Tristan. “You did that?”

“Ye—yes… Kasi gusto kitang kausapin. Gusto kong malaman kung ba’t mo tinanggal iyong relationship status natin…” anito at habang patuloy na nagsasalita si Tristan, mas lalong humihina ang boses nito.

There was guilt that laced through his soft voice—but man, the audacity to ask although Tristan knew why he removed the status as soon as he saw it?

Bumuntong hininga si Easton para pilit pakalmahin ang sarili. “Ba’t mo tinatanong? Sigurado naman akong alam mo kung anong sagot. Instead, the question should be: bakit mo nilagay ‘yon?”

“But I’m back now. Ang sabi mo sa ‘kin dati, kapag bumalik ako ulit sa Pilipinas, you’ll be with me e,” katwiran naman ni Tristan.

“I can’t remember saying that. Kung sinabi ko man din iyon, hindi mo ba naisip na masyado pa tayong bata para seryosohin iyong mga ganoong bagay?”

“No, you’re wrong! Kahit bata pa tayo during that time, Easton, it was everything to me. If you couldn’t keep your promise, you shouldn’t have sworn in the first place.”

Sandali, parang nanakit ang ulo nya.

Humigop nang malalim na hininga si Easton ‘tsaka napahilot ng sentido matapos marinig ang mga katwiran ni Tristan. Inilagay nya ang isang kamay sa beywang bago siya bahagyang gumilid para humarap sa ibang direksyon nang mapakalma ang sarili.