𝗝𝗔𝗞𝗘'𝗦 𝗣𝗢𝗩
Sa tutuo lang gusto ko ng makita si Prof, miss na miss ko'na sya kahit hindi ko sya masyadung ka close. Para sakin hindi komplito ang araw ko-namin pag wala si sya kaya nung mawala si sya palagi nalang kami na paparambol.
Nakilala ko tuloy si Xander na isang leader ng Spider Gang's dahil sumugod nanaman sya sa school ng mapag'alaman nyang wala ang Prof namin na malakas.
Kinwento kasi ni Suren sakin kung paano talunin ni Prof ng dalawang beses si Xander.
Namangha nga ako kay Prof simula ng ikwento yun sakin ni Suren. Ang daldal kasi nya kaya na ikwento nya sakin.
Pang-apat na buwan na ni prof ngayun simula nung pumunta sya ng state daw! Pero pakiramdam ko narito lang sya sa malapit.
Pakiramdam ko lang ha!
Si Xian naman lalong naging'luku'luko at hindi narin mahaba ang pasinsya nya, dati pa siguro na ganyan yan.
Mainitin ang ulo nya palagi, para nga syang babae na may period palagi sa subrang sungit. Katulad ngayun!
“TAHIMIK! KUNG GUSTO NYU NG MAINGAY PWES WAG NYU AKUNG IDAMAY. BW*S*T! PANIRA NG ARAW!” sigaw nya.
Oh! Tiba? Ganyan na ang Xian ngayun.
“ANO BA ANG PROBLEMA MO? KUNG GUSTO MO NG TAHIMIK EDI LUMABAS KA NG CLASS ROOM!”
Isa ring Chase na'to, palagi ring mainitin ang ulo. Paminsan humahantung silang dalawa ni Xian sa sapakan.
Problema nila? Ganito na ba kalala ang... Nevermind!
“WALANG AWAY HA?”
Ito narin ngayun si Ethan palaging taga awat sa dalawa kaya palaging na sasapak ng dalawa.
Tuwing aawat kasi sya sa dalawa, sakanya ibinabaling ng dalawa ang galit nila.
Hahaha kawawang Ethan!
“WAGKANG MA. NGI. A. LAM!”
Yan! Sya nanaman tuloy ang pinag sasapok ng dalawa.
“Good morning class!”
Napahinto sila ng marinig ang boses na nayun at napatingin kami sa pinto.
“PROFFFFF!”
Tuwang tuwa nilang lahat maliban lang sa aming apat nila Ethan.
Tulala lang kaming apat habang nakatingin sa kinatatayuan nya.
Akmang lalapitan na nila si sya para yakapin, ng bigla itong nawala ng parang bula sa mismong harapan namin. Kaya lahat kami nakaramdam ng lungkot.
Baka dinalaw lang nya kami dahil ayaw nya kaming nakikita na nag kakagulo.
Bigla nalang bumuhos ang mga luha ko sa mga mata ko at hindi kuna na pigilan na mapaiyak.
Bumalik lahat ng alaala nya sa akin.
Yung palagi syang naka ngiti..
Yung panahon na palagi ko syang sinusungitan...
Miss na miss kuna talaga sya at gusto ko'nang makita ang mga ngiti nya.
Lahat kami dito ay tahimik na umiiyak at walang tigil na bumubuhos ang mga luha namin. Dahil lahat kami dito tagal ng nangungulila sa kanya.
Miss na namin ang paninirmon nya, pagiging istrekto at mga ngiti nya.
“Miss na miss na namin ikaw Prof!” bulong nila habang umiiyak.
“MISS NA MISS NA NAMIN IKAW!”
“MA'AM WAG MUNA KAMING BIRUIN NG GANYAN, MISS NA MISS NA NAMIN IKAW PROF”
“MAG PAPAKA'BAIT NA KAMI! BASTA WAG MO'LANG KAMING IIWAN, PROF!”
“PLEASE!! PROF BUMALIK KANA MISS NA MISS KANA NAMIN!”
Kahit ano pang sabihin nyo basta kami miss na miss na namin sya.
Sya lang kasi ang nag pakita samin ng pag papahalaga at dahil din sakanya naging matino ang dating luko'luko kung ugali, ganon din sa mga kaklase ko. Hindi namin kaya na wala sya para suwayin at pasayahin kami.
Tina tanung nyu si Helena, ayun masaya pa ng wala si Prof. Pero pag nakikita namin sya na masaya at parang walang nangyari, bigla umiinit ang ulo namin sa kanya. Naging mabait naman si Prof sa kanya pero sya ito masayang masaya pa.
Naalala kuna naman yung na tutulog ako non sa rooftop ng bigla akung nagising, tas pag mulat ko naka dungaw si Prof sakin.
—FLASH BACK—
“Dito kalang pala! Bakit hindi ka nakikisama sa mga kaklase mo?” Umopo sya sa tabi ko pero ako sinamaan kulang sya ng tingin.
Hindi manlang sya natinag at ngumiti lang.
“Ano bang ginagawa mo dito? Istorbo, na tutulog ako!” Iritado kung sabi.
“Kanina yun.. pero ngayun gising kana.” pabalang sagut nya sakin kaya lalo akung na badtrip sakanya.
“Ba't ba ang sungit mo, para kang may dalaw palagi?” Ewan ko ba parang inaasar lang ako nito.
Pero bigla nalang syang naging seryoso at tumingin sakin ng diritso.
“Hindi ako masamang Prof, hindi rin ako yung tipo ng Prof na walang pakialam sa mga student nya porkit mga luko-loko o ano manyan. Ang gusto ko lang matoto ang mga student ko at mapag bago ko sila kahit papano. Kaya wag kang masungit sa Prof mung maganda!”
“Alam mo Shin may pagka mahangin karin no?”
“Buti hindi ka nalipad!”
“Pilosopo karin no Shin?”
“Walang pil..oso dito, kundi ikaw lang yun na pil na pil oso..”
“Shin?”
“Ako nga! Bakit?”
“Ikaw nga..”
“Ako nga..”
“Ikaw nga..”
“Ang nag iisang gwapo..”
“Oo. Ikaw na ang gwapo!”
Bigla ako na tigil at tinignan ko sya, pero wala parin nag bago sakanya nakangiti lang sya sa akin.
Ako na agad ang unang umiwas sa tingin nya, para kasing bigla akung kinabahan at ang bilis ng heart beat ko sa mga ngiti nyang nyun.
—END FLUSH BACK—
Napangiti nalang ako sa naalala ko nung araw nayun dahil sya lang ang unang babae na nakausap ko na may pag kamahangin din pero tama naman sya, ang ganda nya talaga at sexy pa, bukod paron napaka bait nyang guro samin.
Hanggang ngayun hindi parin namin alam ang tutuong nangyari sa kanya.
Naka punta narin kami sa mansion nya pero wala kaming na datnan doon.
Sabi ng mga guard nya nag bakasyon lang daw sya sa state.
Pero para sakin parang may tinatago ang mga guard nya dahil halos hindi sila makatingin samin ng diritso.
Hindi nalang namin yun pinansin.
Hihintayin nalang namin na bumalik sya galing state.
Sana nga nag bakasyon lang sya!
Sana nga!
YOU ARE READING
THE MYSTERIOUS RED EYES✓
Mystery / Thriller-BOOK 1- Si 𝗭𝗮𝗿𝗿𝗮𝗵 𝗦𝗵𝗶𝗻 𝗦𝘆 ay kilalang pinaka-mayaman sa buong mundo at dahil sa kasikatan nya ay maraming mga company ang gusto syang maging investor nila pero hindi nya ito binibigyang pansin dahil alam nya sa sarili nya na kaya lang i...
