"မင်းက စောက်ဖုတ်နဲ့ကောင်လေးပဲ"
"ဟင်.....ဒယ္ဒီ"
ကုတင်ကြီးပေါ် အသက် 16နှစ်အရွယ်ကောင်လေးတစ်ယောက်ဟာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဖြဲထားပြီးမကြီးမသေးသောစောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကိုပွတ်၍ဆော့ကစားကာ အတွင်းခံတစ်ခုကိုလဲလက်တစ်ဖက်ဖြင့်ရှူရှိုက်နေပြီး ရမ္မက်တို့ကပြင်းထန်နေတော့သည်။ သူ့ရဲ့ပုံစံကိုအခန်းဝကတံခါးဘောင်ကိုမှီရင်း ရပ်ကြည့်နေသောလူတစ်ယောက်ရှိနေသည်ကိုပင် သူသတိမထားမိပဲ ပျင်းပြသောဆန္ဒတွေကိုသာ ဖြေဖျောက်လို့နေသည်။
ထွဋ်ခေါင်တစ်ယောက် မနက်7နာရီလောက်ထဲကမမနဲ့အတူအလုပ်ကိုထွက်လာခဲ့ပင်မဲ့ အလုပ်ရောက်ခံနည်းမှ ဒီနေ့လုပ်မဲ့အစည်းအဝေးအတွက်လိုအပ်တဲ့စာရွက်စာတန်းတွေမေ့ခဲ့တာကိုသတိရသွားကာ မမကိုကုမ္မဏီအရင်ပို့ခဲ့ပြီး သူကအိမ်သို့တစ်ခေါက်ပြန်လာယူခဲ့ရသည်။
မမဆိုသည်က ထွဋ်ခေါင်ယူထားသည့်သူ့ထက်အသက်6နှစ်ကြီးသည့်single mother ကုမ္မဏီပိုင်ရှင်မိန်းမတစ်ယောက်။ သားတစ်ယောက်ရှိသည့်မိန်းမကိုယူလိုက်၍ ပြဿနည်းနည်းရှိမည်ထင်ခဲ့ပင်မဲ့ မမရဲ့သားကအနေအေးပြီးလိမ္မာကာ ဖခင်မေတ္တာငက်နေလို့လားမသိ သူ့ကိုလိုလိုလားလားလက်ခံခဲ့ပြီး အဖေတစ်ယောက်လိုဆက်ဆံခဲ့သည်။ မမရဲ့သားကိုစတွေ့တုန်းက သူ့မှာမိန်းကလေးနဲ့တောင်မှားခဲ့ရတယ် 14နှစ်အရွယ်ကောင်လေးက လူကောင်ညှပ်ပြီး အသားအရည်ကဖြူဖွေးနုဖက်ကာထိရက်စရာမရှိ မမကပိုးမွေးသလိုမွေးထားတာပဲလို့တောင်ရေရွတ်မိလိုက်သေး။
အခုတော့သူသိလိုက်ပြီ မမကဘာလို့သူသားကိုပိုးမွေးသလိုမွေးထားလဲ ကောင်လေးကဘာလို့ဒီလောက်နုဖက်ချောမောနေရလဲဆိုတာ။ ဟုတ်ပါတယ် အခုသူ့ရှေ့မှာအပျက်ဆန်နေတာလေးက မမရဲ့သား ရတုသစ်ပဲဖြစ်သည်။ မေ့ကျန်ခဲ့တဲ့စာရွက်တွေကိုအခန်းထဲဝင်ယူဖို့အလုပ် မျက်နှာချင်းဆိုင်အခန်းကအသံကြားရ၍ သွားကြည့်လိုက်တော့ သူ့မျက်စိတောင်သူမယုံနိုင်ဖြစ်သွားရတယ်။ မမရဲ့သားက သူ့ရဲ့အတွင်းခံကိုရှူကာ သူ့အောက်ကစောက်ပက်ကိုပွတ်နေသည်။ ဘယ်လောက်တောင်အပျက်ဆန်နေလိုက်လဲ။ သူရပ်ကြည့်နေသည်ကိုတောင်ကောင်လေးကမသိ သူကလဲစဖုတ်အနံ့လှိုင်လှိုင်ထနေတဲ့အခန်းထဲ အကြည့်မလွှဲနိုင်ဖြစ်ကာ မနေနိုင်တဲ့အဆုံးအသံပြုလိုက်မှကောင်လေးကသူ့ကိုမြင်ပြီး အလန့်တကြားရပ်တန့်သွားကာ ဘေးကဆောင်ဖြင့်သူ့ကိုယ်သူဖုံးလိုက်သည်။
