ခယ်မနဲ့ခိုးလိုးတဲ့ထွန်းအောင်

မနက်ခင်းလိုးပွဲ

အေးဘုံတယောက် အိမ်ရှေ့ကကွပ်ပျစ်မှာထိုင်ရင်း ဆိုင်မှာရောင်းဖို့မနေ့ကမှမြို့တက်ဝယ်လာတဲ့ပါတိတ်အဆင်သစ်တွေကိုအိတ်တခုထဲထည့်နေသည် ပါးစပ်ထဲလဲကွမ်းဝါးရင်း အိမ်ရှေ့လမ်းကိုမျှော်လိုက် အိမ်ထဲကိုကြည့်လိုက်နဲ့ ဗျစ်တောက်ဗျစ်တောက်ကလဲပြောနေသေး

"ညီမတယောက်ရှိတာလဲဘာမှအားမကိုးရ လင်တယောက်ရှိလဲဘာမှအားမကိုးရ အေးဘုံဘဝ ကျွန်သာသာပါတော် ကျွန်ပါ"

တယောက်ထဲညည်းတွားနေရင်း ခြံထဲ ကျွတ်ကျွတ်အိတ်အမဲထုပ်ကိုကိုင်ရင်း သီချင်းတအေးအေးနဲ့ဝင်လာတဲ့ ထွန်းအောင်ဆိုတဲ့အေးဘုံလင်

"တော်ပြန်လာပြီလား ကျုပ်ဆိုင်သွားတော့မှာ အိမ်မှာနေအုံးကြားလား ရှင့်ညီမအိပ်တုန်း သူနိုးမှတော်သွားချင်ရာသွား နေ့လည် ထမင်းလာပို့ဖို့လဲ အေးရည်ကိုပြောလိုက်အုံး"

"အေးပါ စိတ်ချစိတ်ချ "

"ဒါဆို ကျုပ်သွားပီ တော်လဲဒီအရည်တွေစွတ်သောက်နေ ပြောကိုမပြောချင်ဘူး"

ကလင်ကလင်

"ပြောရင်းဆိုရင်း ဆိုက်ကားလာပီ ကျမသွားပီ"

အေးဘုံစီးသွားတဲ့ဆိုက်ကား မျက်စိထဲကနေပျောက်သွားတော့မှ ထွန်းအောင်တယောက် ခြံတခါးပိတ်ပီး တပြုံးပြုံးဖြင့် အိမ်ပေါ်တက်လာသည် ကွပ်ပျစ်ပေါ်ကအရက်ပုလင်းကိုလဲသူမမေ့

အိတ်အမဲထဲကပုလင်းကိုထုတ်ပီး အေးဘုံအဆင်သင့်လုပ်ပေးသွားတဲ့ဆတ်သားခြောက်နဲ့မြည်းရင်း ပုလင်းတဝက်လောက်ကျိုးသွားသည် အဲ့တော့မှ အိမ်တံခါးမကြီးကိုထပိတ်လိုက်ပီး ခြေလှမ်းတွေကို အေးရည်အခန်းဆီဦးတည်လိုက်တဲ့ အေးဘုံလင်

ခြင်ထောင်ထဲအိမ်မောကျနေတဲ့အေးရည်က ထွန်းအောင်ဝင်လာတာလဲမသိ ခြုံထားတဲ့စောင်ကလဲလွတ် ဝတ်ထားတဲ့ထဘီကလဲ ပေါင်ထိလှန်နဲ့ ထိုမြင်ကွင်းက ဇာခြင်ထောင်အပါးပေါ်ကနေ ထိုးဖောက်မြင်နေရတာဆိုတော့ ထွန်းအောင် လျှာသပ်ပီး ခြင်ထောင်ကိုလှန်ဝင်လိုက်သည်

ခြင်ထောင်ထဲရောက်တာနဲ့ ထွန်းအောင်က အကျီချွတ်လိုက်သည် အသားကလဲမဲတဲ့ထွန်းအောင်က ရင်ဘက်အမွှေးတွေလဲများသည် ထို့ပြင် ချွေးတွေကလဲထွက်နေပြီး ရုပ်ရှင်ကားထဲကလို ခယ်မကိုမုဒိန်းကျင့်မဲ့နှာဘူးရုပ်ဖြစ်နေသည်