Hacker

16. BÖLÜM KÜLERİNDEN DOĞAN LARİSSA

16. Bölüm külerinden doğan Larissa

Kalbimin sesi dışardan duyulacak biçimde hızlı atıyordu. Güm güm güm kalbim yorulmuştu artık huzur, mutluluk istiyordu.

ben'de ona hep stres,dert,acı veriyordum. Çağresizlikten öte artık dermanım kalmamıştı eski Larissa olsa şuan elinden geleni yapardı ne yapsa ne etse bulurdu ama şuanki Larissa kendine gelemiyordu gelmek istiyordu ama yapamıyordu ağzımdan çıkan hıçkırığı durduramamıştım.

Gözlerim yaşlarla dolmuştu hayat çok adaletsizdi küçükken annem'le babam'la hayaller kurardık şimdi ise paramparçay'dım babam bana söz verdirmişti büyüyünce bir meslek edinip çok mutlu bir genç kız olacaksın söz'ü verdirtmişti bende kabul ettim şimdi ise canıma kıymak istiyen bir Larissa vardı. kızının canına kıymak istediğini duyunca Acaba şuan ben'den nefret ediyorlarmıydı ailem Ben bu kadar güçsüzmüydüm?

Düşmenin zaman'nı değildi ayağa kalkıp Savaşmalıy'dım. Ama ne yapacaktım'ki gölge pisliğin bana mesaj attığı telefon numarasını tekrar tekrar araştırmıştım yoktu hiçbir yerlerde yoktu.

Az önce Nikolay beni aramıştı bu olayın ciddi olduğunu söyledi normalde bulurmuş ama 10 kat korunduğu için bulamamıştı ama araştırma'ya devam ediyordu buraya gelip daha dikkatli arayacaktı aynı zaman'da benim için geliyor'du çünkü ben mahvolmuştum göz altlarım nerdeyse artık mor rengine dönüyordu.

Nikolay çok sıcak kanlı bir erkek'ti biz baya samimiydik onunla yaşdadıklarımı duyunca yanama gelmek istemesi bu yüzden'di 28 yaşındaydı eşi yada sevgilisi yoktu inşallah beraber bulacaktık.

1 saatir böyle şeyler düşünüyordum ama Pars hakkında hiç bir şey düşünmemiştim düşünseydim acı çekecetkim. Sahi Pars demişken ben ne ara ona bu kadar çekilmiştim kimseye aşık olmayacam diye ortalıkta gezinen Larissa yerine aşk kuşuna dönüşmüştüm.

"Ne düşünüyorsun sabahtan beri?"

Ani gelen sesle irkilmiştim acılı bir sesle.

"Pars'a ne ara bu kadar bağlandığımı."

Hafif tebessüm edip. "Anlatsana biraz ona nasıl aşık olduğunu."

Benim kötü düşüncelerden uzaklaşmam için bunu soruyordu ben arkadaşımı tanıyordum.

Halla aynıydı Aleda'yı bozmadan gözlerimi kapatıp düşündüm tüm günleri,saatleri,dakikaları,saliseleri her şey kafamın içinde bölüm bölüm dolaşıyordu. Pars'la ilk emniyetteki tartışmamızı,eve hapsetmemi,imalı sözlerini,sözleri,bakışları,hayat hikayesini öğrendiğimde üzülmem araba maceramız,vurulduğumda bana yardım etmesi,sonradan benim Pars ile ateşli rüyam ardından Gökhan'ı öpünce deli gibi kıskanıp sinir krizi geçirişi onu öpmeseydim belki her şey hala aynı olacaktı hala çocuk gibi kavga edecektik aslında Pars'la güzel bir şeyler yaşanamıştık ikimiz'de baskın karakterlerdik o zaman'larda tartışmamız normaldi belki bizim kaderimiz birbirimizin ilacı olmaktı.

O benim ilacımdı bende onun ilacıydım.

"Aleda biz birbirimizin ilacıyız biz birbirimiz için yaratalmışız sana nasıl anlatabilirim ama onun kokusuna,karakterine,güçlü oluşuna,masumluğuna,gözlerinin güzelliği sarıldığım'da hisettiğim huzuru anlatamam bana söylediği her güzel sözler'de kalbimin tren rayından çıkıp atması" seviştiğimiz'de onu deli gibi istemem aynısını onun gözlerinde görünce aç bir Kurt gibi saldırmam bunlar aklımdan çıkmıyor'du.

Ses gelmeyince gözlerimi açıp Aleda'ya baktım şok olmuş bir biçim'de bana bakıyordu.

"Kızım sen deli zurna aşık olmuşsun."diyip bana sarılmıştı.