Prologue

136 13 7
                                    

I am Florence Ray Rafondantes isang normal na college student. Isang hamak na scholar sa isang unibersidad na malapit lang dito samin.

Pagkatapos kong makapagbihis ng uniform ko ay agad akong lumabas ng kwarto at agad na nanoot sa ilong ko ang amoy ng sinangag na niluluto malamang ni mama.

Agad kong binaba ang bag ko sa may kalumaang sofa namin sa sala at agad na tumungo sa kusina at hindi nga ako nagkamali. Sinangag nga iyon na kasalukuyang sinasalin ni mama sa isang malaking plato mula sa kawali.

"oh andyan kana pala. Maupo kana at maaga kapa sa eskwela" agad na puna saakin ni mama.

Napangiti naman ako at agad na dinamba si mama ng mailapag nya na sa mesa ang pagkain.

"good morning mama kong maganda. Salamat po sa sinangag at toyo" masaya kong bati sa kanya.

Napatawa naman doon si mama "abay para namang naghanda ako ng espesyal na umagahan eh ganyan naman lagi ang umagahan natin diba" natatawang sabi ni mama.

Parehas nalang kaming natawa ni mama sa sinabi nya at saka na ako umupo habang si mama ay tinatawag ang bunso kong kapatid sa kwarto nila.

Btw, siya si Susan Rafondantes, 46 years old na si mama at isa siyang office employee sa munisiyo namin. Mag isa nalang si mamang tinataguyod kami dahil maagang namatay si papa. I think I'm just only 6 years old when my father diagnosed with a lung cancer stage 3 and it's beyond prevention and cure kaya hindi rin nagtagal pa si papa at agad ng namahinga. I know it's been hard to my mom raising me and my brother alone but despite of hardship she doesn't show it to us. She always assure us with a smile kahit alam kong sa loob loob nya ay hirap na hirap na sya.

Minsan ay nagpapart time din ako as waiter sa isang coffee shop malapit sa school namin kapag wala kaming pasok para makatulong kay mama. She was against it at first but I want to help her and I also assured her that I will not forsaken my study at kada walang pasok lang ang schedule na kinuha ko kaya wala na syang nagawa pa.

==================

"Rence tara doon sa bookstore kailangan pa nating bumili ng librong gagawan natin ng buod" aya saakin ni Aiah ng matapos na ang klase namin.

Mabuti nalang may naitabi pa akong pera  dahil ayaw kong humihingi kay mama dahil sa panggastos namin sa araw araw ang perang sinesweldo nya kaya as much as I can I'm always saving money mula sa pagpapart time ko bukod sa binibigay ko kay mama.

"Sige" pagpayag ko naman.

Kasama pa namin ang dalawa pa naming classmate na sina Gwen at Jhoanna.

I'm busy searching for a book at ng tila may kumuha ng atensyon ko na isang libro mula sa may taas kaya pinilit kong abutin iyon pero isang libro ang kusang nahulog kasabay ng librong kinukuha ko. I curiously pick up the book "Valhoria Kingdom" isang kwento tungkol sa isang kaharian.

Hindi ko alam pero parang may kong ano sa librong hawak ko na tila ba ayaw ko na itong bitawan pa.

I ended up buying that book instead. Aiah, Jhoanna and Gwen asks me why did I choose that book eh parang hindi naman daw ito tumutugma sa subject na paggagawan nila ng buod at wala akong maisagot sa kanila kundi isang kibit balikat nalang.

Napagpasyahan na naming umuwi at dahil kailangan kong sumakay ng bus pauwi ay nagpaalam na ako sa kanila papuntang bus terminal habang hawak hawak parin ang nabili kong libro.

I was reading the book while I am sitting inside the bus. Hindi ko na napigilang basahin ito dahil sa labis na kuryusmong naramdaman ko dito magmula pa doon sa bookstore.

It was all about a kingdom in a parallel universe. Parehas lang ang pamumuhay nila sa atin but they have this hierarchy instead of a president and government officials. It's like a historical era.

The Royal Family of REMINGTON is the one who rules the Valhoria Kingdom which is the main Kingdom in all 4 Kingdoms of the world called ELSHERTH.

I was so attentive and focused on the story especially when one by the the charcters was being illustrate and defined. The one that caught my interest was the 3rd prince which is define as the black sheep of the Royal Family as he was so aloof, not a socialite, a walking trouble and unwanted. The King, his father doesn't even show an affection towards this Prince and he was also living with just his nanny on his kingdom which is a little far away from the main palace.

The 3rd Prince was bullied, maltreated by the whole kingdom and most of all they all doesn't seem to care for his presence, in short he was like an invinsible person. But despite of all of that the prince remains hopeful and begging for a love from his family. He always visit his father on their palance however the royal guards and maids didn't even let him step inside the palace as his father, the king command. It was heart breaking but he remains reselient despites of all the harsh and indignified words they have thrown on him ay nanatili parin ang pag asa sa puso niyang balang araw ay may magiging puwang din siya sa puso ng pamilya niya lalong lalo na sa puso ng ama niya.

Inis kong naisara ang libro dahil sa nabasa ko.

"What a father" may inis at galit sa tinig kong usal. Hindi ko alam pero ramdam ko ang sakit na nararamdaman ng puso ng 3rd Prince habang namamalimos sa pagmamahal ng kanyang pamilya.

Napasandig nalang akong upuan ng bus at pinatong sa hita ko ang libro habang dinadigest ang nabasa kong paunang istorya mula sa libro. Hindi ko alam kong bakit apektadong apektado ako sa nangyayare sa 3rd prince gayong isang minor na character lang naman siya dahil ang main character dito ay ang pangalawa niyang kapatid which is isang prinsesa na kong saan ito ang magiging daan para magbubuklod buklod ang iba pang kaharian sa kapayapaan ng Elsherth. Makikila nito ang isang prinsipe mula sa kabilang Kingdom at ito naman ang male lead na siyang poprotekta dito kahit na ano ang mangyare but that minor character the 3rd prince was just a pitiful minor character and did I already mentioned you that one of the reason why his father despise him is because he was a Gay which is a huge disgrace to a royal family kaya naging ganon ang kalagayan nya.

Inis parin ako pero napalinga ako sa labas ng bintana ng bus at nakita kong malapit na kami isang liko nalang ay mararating na namin ang terminal ng barangay namin pero saktong pagliko at kasalukuyan akong nakamasid sa labas ng bintana dahil sa papadilim ng paligid ng marinig ko ang sari saring sigawan ng mga kapwa ko pasahero sa bus at doon ko nakita at naramdaman ang malakas na impact ng pagbagsak namin mula sa kalsada pabagsak sa isang gubat.

Ramdam ko ang malakas na pagkaalog mula sa loob at kong saan saan ako tumama pero ang labis na nagparamdam saakin ng sakit ay ang pagkauntog ng ulo ko sa isang matigas na bagay dahilan para mawalan ako ng ulirat at ramdam ko ang pagtusok ng nga bubog sa katawan ko.

Hindi ko alam kong bakit ang bilis ng mga pangyayare ang alam ko lang ay ayaw ko pang mamatay. Gusto ko pang makasama ang pamilya ko ng matagal, gusto ko pang bumawi sa mga sakripisyo ni mama at higit sa lahat gusto ko pang maranasan ang mga bagay na dapat kong maranasan habang tumatanda ako pero hanggang dito nalang ba lahat ng iyon?

Hanggang dito nalang ba talaga?

Ayaw ko mang ipikit ang mga mata ko pero hindi ko na kaya pang panghawakan ito dahil unti unti nang dumidilim ang paningin ko pero bago pa ako tuluyang pumikit ay bumalik pa sa ala ala ko ang kwentong kasalukuyan kong binabasa lalo pa't kakasimula ko lang noon pero wala ng pag asang matapos ko pa iyon.

LaVenuxx
2024

Reincarnation Series 1: The Unwanted PrinceWhere stories live. Discover now