63 6 9
                                    

HWANG HYUNJİNDEN 

Hafif  ve aynı zamanda rahatlatıcı uykumdan beni uyandıran aptal telefonumun sesiydi.Uykulu gözlerimi açtığımda arayan kişinin arkadaşım olduğunu gördüm.Önemsiz bir telefon diye düşünüp tekrar uykuya daldığımda her şey yolun gidiyordu ki tekrar telefonum çaldığını duydum.Beni rahat bırakmıcaktı en azından açığımda sussun.

-"Ya sabah sabah arama olum uyuyoruz burda."

-"Ne önemli bir uykun varmış be senin.Tamam günde 24 saat var istediğin kadar uyursun.Söyle bana hangi sınıfa geçtin."

Ne sınıfı diye zırvalıyordu bu.

-"Ne sınıfı ?"

-"Ya acaba ben mi anlatamıyorum.Salak kardeşim sen okul değiştirmedin mi ben yeni sayfa açtım hayatımda diye."

-"Evet de sen ne yapıcan sınıfımı"

-"Ayıpp bee . Sadece okulunu değiştirdin sanıyorduk meğerse bizim yerimize de mi başka birini koydun püühg sana."

Gözümü ovuşturarak yatağımda doğruldum.Anladım derdini ama sınıf meselesi kafamı baya karıştırdı.

-"Olum mal mısın. Ben sadece okulu değiştirdim ama sizle hala konuşmaya devam ediyorum dimi.Ne zırvalıyorsun sen be."

Arkadan Bang Chanın sesini duydum .Telefonu Jeonginin elinden aldığında şunu dediğini duydum "Ver şu telefonu be amk bir türlü söyleyemedin he." Telefonu  hoparlöre aldım.Hafif bir şekilde kıkırdayıp kıyafet dolabıma doğru yöneldiğimde Bangchan telefondan bana seslendi.

-"Alo Hyunjin duyuyor musun ?"

-"Evet duyuyorum Bang Chan söyle."

-"Jeongin lafa giremedi biz senin üniversitene giriyoruz.Giriş belgelerini onaylattık.Hangi şubedesin sen ? "

Bang Chan buraya geldiklerini duyduğumda kıyafet askısı yere düştü.Anlaşılan ben nereye gidersem diğerleri de benimle beraber geliceklerdi.

-"Ya saçmalamayın sizin orda kurulu bir düzeniniz var.Benim için böyle bişey yapmayın oğlum."

Beni orda tutucak hiçbir sebep yokken onları orda tutucak bir çok sebep vardı.

-"Hyunjin seninde burda kurulu bir düzenin vardı ama sen gittin.Biz gidince de bişey olmaz hem sadece il değiştirdin."

-"Haklısın ama tamam ısrar etmicem. K şubesi benimki oraya gelin en azından."

-"Tamam kankam görüşürüz 2 gün sonra ordayız."

-"Tamam ararım sizi ben sonra."

Telefonu kapattıktan sonra.Dolabımdan okul üniformamı alıp giydim.Hafif kokulu parfümü ve çantamı ayarladım.Bir kaç takı takıp çıktım.Okula gitmek için erkenden çıkmayı seviyorum bu sırada yürüyüş yapmış oluyorum.Bu ili tanımam daha hızlı gelişmiş oluyor.Aslında 7 yaşlarıma kadar burda büyüdüm taki o güne kadar.Beni buraya tekrar getirden kaderim oldu.Ve babam gibi bazı sebepler.

Beni burda yaşamamı sanki o istiyordu.Kirli kaderimle yüzleşmemi o istiyordu.Doğduğun ev kaderindir diyorlar.Belkide kabusum da olabilir.O evi beynim gereksiz ve fazlalık dosyaymış gibi silmişti.Tek hatırladığımda annemin onun kollarında canını vermesiydi.Benim için....

Benim yüzümden öldüğünü düşünüyordum.Ya da kendimi böyle avutuyordum işte. Bugün hep gittiğim değilde ormanlığın köşesinden giden yolu tercih ettim.Hem beni rahatlatıyordu hemde kafamı toplamamı sağlıyordu.Bugün okulun 2.haftası ve ilk günün sabahı onca gün rahat uyku çektikten hemen sonra erken kalkmak beni çok zorluyor.

Kulaklığımda STARBOY şarkısı çalıyordu...

*yazardan- şarkıyı seven umarım tek ben değilimdirr*

Okulun kapısının önüne geldiğimde rahat bir nefes verdim.Merdivenleri çıkmak değilde inmek için çıkıyordum sanki.Ayaklarım beni geriye doğru itiyordu.Sınıfıma girdiğimde pencere kenarında bulunan sırama oturdum.Çok garipti kalorifer koyup ama hemen üstünde pencere olması.Sonbaharın en sevdiğim aylarındaydık Eylül ayı..

Yazdan kalmış hafif sıcaklık içimizi ısıtırken sonbaharın ben geldim diyen rüzgarı daha çok insanda huzur besliyordu.İlk dersimiz  ingilizceydi. Yanıma daha yeni tanıştığımız arkadaşım oturdu.

-"Naber dostum ?"

-"İyiyim Jisung sen nasılsın"

-"İyi bende pencereyi bugün kitledim yağmur yağışı olduğunu söylediler.Rahatça uyursun hem kaloriferler de açıldı."

-"Ah teşekkür ederim  Jisung"

-"Önemli değil dostum."

Cevabına tebessüm ile karşılık verdikten sonra ders başladı.Yağmur bir kaç saat yağmaya başladığında bende hafiften sabah uyuyamadığım uykunun yarısını belkide fazlasını uyumuştum.Son 2 derse kadar uyumuşum Jisung söyledi.Belkide rahatlayamadığım çekemediğim o uykuyu uyumuşumdur.Son iki derse katılım gösterip okulu sonlandırmış oldum.

Okuldan ayrılıp önce markete uğrayıp ev için alışveriş yaptım.O sırada bizimkilerle konuştum.Ardından eve gittim.Ufak çaplı sadece aç olan karnımı doğurmak için yemek hazırladım.Yedikten sonra mutfağı topladım.Çöpleri atıp yürüyüş için üstüme gri eşofman ve kalın bir polar aldım.Kulaklığımda yine şarkı dinleyerek ilerledim.Çöpü yakın yerdeki konteynıra atıp yürüyüş yerlerine doğru adımları yönelttim.Telefonumun ekranına bir baktım.

SAAT - 21.34

MESAJ -Yok

Bildirim-Yok

hava durumu - 16 ©

Şarkı dinleyerek yoluma devam ettiğimde bir kızın kendini yırtan çığlık sesini duyarım.Hafif bir ürperdim açıkçası.Sesin geldiği yöne doğru hızlı adımlarla yürüdüm.Çalıkların arda duran kızın yerde bedenini gördüm.İlk gördüğümde cinayet sandım ama katil bu kadar hızlı kaçamazdı.Kaçsaydıda sesi duyulurdu sonuçta yerde kurumuş yapraklar vardı.Hızlıca kızın olduğu yere koşarım.Nabzına baktığımda yaşadığını anladığımda derin bir nefes verdim.Biraz dürttüm ama uyanmıyordu anlaşılan bayılmıştı.Bileğine baktığımda çizik vardı.Kendi canına kıymıştı..

Telefonumu hızla çıkartarak ambulansı aradım.Olduğumuz yeri söylediğimde tekrar bir nabzına baktım.Telefondaki kadın birazdan burda olucağını söyledi.

Bileğindeki kanı durdurmak için polarımın cebindeki mendili bileğine bastırdım.Ama kanı durmuyordu hem akıyordu.Ölmemişti ama kan kaybından belkide ölebilirdi.Dakikalar sonra ambulans arabasının siren sesini duyduğumda kızı kucağıma alıp arabaya doğru koştum.Sedyeye alınmıştı.

x-"Kızın neyi oluyorsunuz ?"

*yazardan - x dediğime bakmayın hemşire zannedin orayı siz.*

-"Arkadaşıyım ve sizinle gelebilir miyim"

x-"Peki gelin sedyenin yanına geçin lütfen."

Sedyenin yanına oturdum ve hiç tanımadığım bir hastaneye tanımadığım ama hayatını kurtardığım bir kızlaydım şuan..

Ne garip bir durum tıpkı ..  tıpkı ...

O gün gibi...

İlk bölüm böyleydi diğer bölümde kızın ağzından hikayenin başını ve devamını duyacağız.Sonraki bölümler tekrardan kızın ağzından olucaktır..

Bol bol yorum dileğiylee ....

Ai ajuns la finalul capitolelor publicate.

⏰ Ultima actualizare: Apr 28 ⏰

Adaugă această povestire la Biblioteca ta pentru a primi notificări despre capitolele noi!

SCREAM ⁄  Hyunjin ile hayal etUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum