Any // Minchan ✓

1.9

Müzik atölyesinde gitarının akorları ile oynayan Jisung içeri giren omega ile gülümsedi. "Selam Seungmin"

Seungminde heyecanla gülümsemiş, yanına gelip, "Selam! Akor mu yapıyordun?" diye sormuştu. Jisung başını salladı, "Sonraki derse kadar biraz çalışmak istedim ama akorları baya bozulmuş"

Ardından tekrar omegaya baktı "Sen peki? Genelde diğerlerinin yanında olursun"

Seungmin dudaklarını büzdü. "Onlar hep çift oldu, yanlarında durmak sıkıcı"

Jisung güldü bununla, "Hak verdim sana". Seungmin yanında ki sandalyeye oturup bacaklarını kendine çekti.

"Sen yoksun diye daha da sıkıcı oluyor" diye bir cesaret ile konuştu. Jisung'un elleri durmuş, omegaya bakmıştı.

"Öyle mi?"

Ağır ağır başını salladı Seungmin. "Evet, sen çok eğlenceli birisin, çok havalısın. Ben seninle beraber olmayı seviyorum"

Jisung bu iltifatlar ile biraz utanıp saçlarını karıştırdı. Zaten bir süredir Seungmin yüzünden hızlı atan kalbine pek iyi gelmemişti bunlar.

"O kadar da havalı değilim" diyerek güldü.

"Ama benim için öylesin" dedi Seungmin kaşlarını çattı. "Ben seviyorum seni"

Bu sözleri ile sessizlik oldu, ikisinin de yüzleri kızarmıştı. Jisung'un yuvarlak olan gözleri şaşkınlıkla aralandı.

"Seungmin" diye mırıldandı ne diyeceğini bilemeyerek. Seungmin ise düşen omuzları ile "Neyse ne dediğimi unut sen" diyerek ayağa kalktı.

Gideceği sıra Jisung hızlıca bileğinden tuttu, "Hayır, kaçmana gerek yok" dedi yumuşak bir sesle. Omeganın hafifçe gözlerinin dolduğunu görebiliyordu.

Seungmin geri sandalyeye oturdu. "Şey" diyen Jisung ile ona baktı. Jisung ise saçlarını karıştırırken devam etti.

"Ben öyle havalı biri değilim aslında, mükemmel bir erkek arkadaşı olabileceğimi düşünmüyorum yani sıradan bir betayım ben. Sen ise çok güzel bir omegasın, hem için hem dışın çok güzel ve bana çok güzel duygular hissettiriyorsun ama ben dediğim gibi bir alfa değilim. Senin feromonları alamam ve ne hissettiğini uzaktan anlayamam ya da bazı durumlarda ne yapacağımı bilemem senin için harika biri olamayabilirim-"

Jisung'un sözlerini dudaklarının üstüne konan yumuşak dudaklar kesmiş, ona küçük bir öpücük veren Seungmin geri çekilip dolu gözlerle ona baktı.

"Bana sadece beni sevip sevmediğini söyle"

Jisung yutkundu, kalbi deli gibi atıyordu. "Seni seviyorum"

Kıkırdadı Seungmin. "O zaman bitti her şey. Beta veya alfa olman umrumda değil ki ben seni seviyorum. Ben seni uzun zamandır seviyorum"

"Uzun zamandır mı?" diye sordu Jisung merakla. Seungmin başını salladı. "Geçen seneden beri, başta görünüşünü çok beğenmiştim ama sonra seni tanıdım. Sen çok nazik biriydin, sınıfta herkese ilk yardıma koşuyordun. Biraz gürültücü biriydin ama çevrene karşıda hep duyarlı oldun, belli etmesende arkadaşlarına çok önem veriyordun. Ve benim ne hissettiğimi anlamam diyorsun ama zamanında 'İyi misin?'  diyerek çok yanıma geldin, beni çok güldürdün"

Jisung konuşamaz iken Seungmin omuz silkti, "Yani sen mükemmelsin benim için" dedi.

"Ve ben seninle olmak istiyorum"

Elini uzattı, Jisung eline bakmış, kendi elini uzatırken "Şuan fazla utandım" demişti. Onun kıpkırmızı suratı ile Seungmin bunu anlarken güldü.

"Hm ama çok mutluyum" dedi Seungmin gülmeye devam ederken. Onun tatlı gülüşü betayı da güldürdü, elini öpmüş, "Senin için harika biri olacağım" demişti.

Bu sırada spor salonuna gelmiş olan ikili soyunma odasına çantalarını bırakıyordu. Saçlarını sarı yaptığı için tüm gün mutlu dolanan Chan'a güldü Minho.

"Bu saç sana cidden çok yakıştı"

"Cidden mi?"

Onun aydınlanan yüzü diğerini tekrar güldürdü. Chan'ın yanaklarından tutup gamzelerine öpücük kondurdu.

"Cidden"

Chan da gülmüş, elleri onun beline bulurken dudaklarına öpücük kondurmuştu.

"Çıkalım mı?" diye sorması ile Minho başını salladı, telefonunu eline aldığı sıra titremeye başlaması ile ekranına baktı.

İç çekerken Chan on dönmüş, "Babam arıyor bebeğim, sen geç ben geleceğim" dedi. "Peki" diyen Chan pek istemesede odadan çıktı.

Minho ise sandalyeye oturmuş, bir kaç gündür bitmeyen aramayı cevaplamıştı.

Chan tek başına salonda ağırlık çalışmaya başlarken yarım saati gecik bir süre sonra Minho yanına gelmişti.

Durgun suratı anında dikkat çekerken, "Minho? Bir sorun yok değil mi?" diye sordu. Minho ona gülümseyip "Hayır güzelim iyiyim ben" dedi.

Chan kaşlarını çatsa da Minho ona fırsat vermeden kendi çalışmasına döndü. Chan iç çekip önüne döndü, Minho'yu tanıdığı süreçte kendini zor açan biri olduğunu anlamıştı, bu yüzden ona zaman vericekti.

En azından akşama kadar.

İkiside kendi sporunu yapmış, hava yavaştan kararmaya başlarken eve dönüyorlardı.

Sürücü koltuğunda oturan Chan ona döndü, "Bugün bende kalmak ister misin?" diye sordu. Minho bu soru ile biraz duraksadı ardından ağır ağır başını salladı, "İsterim"

Yolda giderken Chan'ın önerisi ile yemek almışlar, eve girdiklerinde ikiside aç olduğu için anında masaya oturmuşlardı.

Son çöpleri atmak için balkona çıkacak olan Minho, "Ben salondayım, gel konuşalım" diyen Chan ile sesini çıkarmadı.

Elindeki çöpleri atmış, başını kaldırıp kararmış olan havayı izlemişti, iç çekip yüzünü ovuşturdu.

Balkondan çıkıp salona geçtiğinde Chan'ın telefonuna baktığını gördü. Zaten güzel olan alfa yaptığı sarı saçları ile ayrı bir güzel olurken etrafa Minho için vanilya feromonlarını yayıyordu.

Minho bunu farketmesi ile dudaklarını büzdü. "Chan ya" diye mırıldanıp yanına ilerlerken sarışın gülüp telefonunu yanına bıraktı.

Yanına oturmak yerine kucağına yerleşen Minho ile beline sarıldı Chan. Minho onun boynuna sokulmuş, kokusunu içine çekmişti.

Gerilmiş olan vücudu rahatlarken Chan onun sırtını okşadı. "Ne oldu bebeğim? Anlatmak ister misin?"

"Babamlar işte, onların bana dayattığı kalıplara uymadığım için üzerime geliyorlar. Çok bunaldım, biraz fazla sert çıkıştım onlara"

Chan onu anlayabiliyordu, kendisi de bu tür şeyler yaşamıştı.

İkiside uzun bir süre o koltukta aynı sekilde kalmış, en sonunda Chan'ın kokusu ile uyuya kalmıştı Minho.

Chan ona gülmüş, alfasının saçlarına öpücük kondurmuştu.

---

Seungsung oldu şükür

Sanarsan ana çift minchan bile 11 de falan oldu

Baysss