Ate bakit?

CHAPTER ONE:

 Three years na akong nangungulila.

Three years na akong nagluluksa.

Three years na akong nakokonsensiya.

Three years na akong nagsisisi.

ang dahilan nito ay si Sandra Castillo.

Inaamin ko isa ako sa mga hindi totoong kaibigan, peke, sinungaling at makasarili pero kabaliktaran ko si Sandra tinuring niya akong kapatid niya totoo siya sa kahit-kanino na kahit harap-harapan ko siyang lokohin at pagsinungalingan hahayaan ka lang niya dahil may tiwala siya sayo pero sinira ko yon eh kaya binabalikan niya ako ngayon.

Flashback:

Dahil sa pagtambay namin sa room paglabas namin eh kaming dalawa ang natira sa first building dahil nagsiuwian na ang mga kapwa namin 1st year at subrang tahimik na ng building. medyo madilim na rin dahil malapit na mag 5:00 ng hapon naglalakad kaming dalawa sa hallway ng biglang takpan ng mga hindi nakikilalang lalaki ang bibig namin ni Sandra at kaladkarin kami ng dalawang lalaki nakamaskara sa isang room.

Nakaalis ako sa hawak ng isa sa mga lalaking kumaladkad samin ganon din si Sandra, tumakbo kami ng mabilis, nakalayo-layo na kami nakita kong naglabas ng baril ang isa sa mga lalaki pero dahil may hika si Sandra bumagal at tuluyang tumigil naririnig ko ang tawag niya sa pangalan ko pero hindi ko yon pinansin tuloy lang ako sa pagtakbo para hindi ako maabutan nakatago agad ako sa isang madilim na room nilock ko ang pinto nang dahil sa sobrang takot ko hindi ko namalayang naiwan ko na pala si Sandra gusto ko sana siyang balikan pero paano pagnadamay ako? marami pa akong pangarap na gustong tuparin, marami pa akong magagawa sa-  putok ng baril! Isa.........

"AAaaaaaaahh!!" sigaw yun ni Sandra 

Dalawa....

"AAaaaaate Camille!!!!" sigaw ulit ni Sandra naririnig ko na yung malakas niyang pag-iyak

Tatlo........ 

"Aaa-te...Cc-aa-mille......ba--kit?"

"TERRANCE!!! TARA NA!!" sigaw ng isang lalaki tapos may narinig akong mga yapak na palayo sa room kung nasan siya.

"................................" nung wala na akong naririnig lumabas na ako at tumakbo palayo ng school.

nung makauwi ako hindi ako makatulog at kinakabahan ako sa mangyayari bukas.. ah basta wala akong pakielam kay Sandra ginagamit ko lang naman siya eh, pagnangongopya ng assignments at pagnagpapalibre makakahanap din ako ng panibago.....sino ba kasing niloloko ko napamahal na rin sakin si Sandra parang kapatid ko na rin siya.. 

Kinabukasan walang tigil ang pagtulo ng mga luha ko dahil natagpuan si Sandra sa room na dapat kaming dadalhin kung hindi kami nakatakas.."

Ngayon taon-taon sa Eksaktong January 15, 5:00 ng hapon, building 1, hallway ng  fourth floor nagpaparamdam si Sandra kaya sa baba pinagkaklase ang mga estudyante kapag ganitong araw at oras. 

Sa eksaktong 5:00 ng hapon Maririnig mo ang sigaw niya ang pagtulo ng dugo sa hallway at mga yapak niya... lahat yon ay nangyayari sa isang araw lang sa isang taon 

~~~~~

nasa isang kwarto ako tapos nasa harap ko si Sandra

"Camille......."  gusto ko sanang sumagot pero bakit walang lumabas sa bibig ko?

"bakit ate?" nagstep-forward siya gusto kong magstep-backward pero parang nakadikit yung mga paa ko

"bakit mo ako iniwan?" tanong niya ulit

"ate...." tapos biglang nag-iba yung itsura niya mula sa malusog hanggang sa itsura niya nung namatay siya

"Aaaaaaaahhhh!!!!!!!" sigaw ko at napatayo ako sa kama ako hinihingal 

Sandra hindi mo pa ba ako pabayaan? sorry.. pero alam ko namang hindi iyon sapat kaya sa death anniversary mo may gagawin na ako para matahimik ka na...