Maknae All-Star

*Prologue*

" Ünlü İdol grubu VIXX'in üyeleri bir partide uyuşturucu kullanırken yakalandı."

"Winner üyeleri kavgaya karıştı!"

"KPOP konserleri artık talep görmüyor. Infinite ve BTS , talep olmamasından dolayı Amerika turlarını iptal etti."

Kültür Bakanı elindeki kağıtları Başkan Park'a okuduktan sonra görmesi için önüne koymuştu. Bayan Park endişeli görünüyordu. Kpop sektörünün çökmesi, ülkedeki turizmin de çökmesi demekti onun gözünde. "Başkanım şirketlerin başkanlarıyla konuşmak yerinde bir karar olur bence." Park Geun Hye sadece başını sallamakla yetindi. Kağıtları masaya geri bıraktı ve derin bir nefes aldı. "Şu ana kadar grup çıkartan tüm şirketlerin genel müdürleriyle bir toplantı düzenleyelim." Başkan Park , azimli bir kadındı. Ülkesini bir çok tehlikeli durumdan kurtarmış. Ekonomi ve eğitim ülkede ilerlemişti. Daha sonra, Kpop sektörünün gelişmesine yönelmiş ve bu sayede ülkesinin turizmine de ayrıca katkıda bulunmuştu. Sırf idollerin fotoğraflarının bulunduğu defterler, yastık kılıfları, tişörtlerden para kazanan bir sürü insan vardı. Fakat son 2 yıldır, bazı şeyler değişmişti. Kpop, ardı ardına gelen skandallarla çalkalanmış ve zamanla çekiciliğini yitirmişti. Artık rijid tavırlar göstermenin vakti gelmişti. Kpop dünyası yeniden canlanmalıydı. Başkan Geun Hye bunun için bazı fedakarlıklar yapılması gerektiğini düşünüyordu. Bu akşam, ofisinde biraz daha kalıp, düşünmeye karar verdi. Uzun süren sessizliği bozan Kültür Bakanı oldu. "Efendim,benim bir fikrim var." Geun Hye yavaşça anlatmasını söylercesine başını aşağı yukarı salladı. " Bence herkese tolerans göstermeyeceğimizi anlatmak adına, bir tür yarışma düzenleyelim." Bakan yavaşça Başkan Park'ı yanındaki koltuğa oturdu. "Başkanım, Koushun Takami'nin yazdığı bir kitap var, belki biliyorsunuzdur." Başkan başıyla onayladı. "Ölüm Oyunu'ndan bahsediyorsun değil mi?" Bakan onaylarcasına başını salladı ve konuşmaya devam etti. " 42 kişilik bir sınıf, kızlardan ve erkeklerden oluşan, bir adaya konuluyordu ve ölümüne bir oyun oynuyorlardı. Son bir kişi hayatta kalana kadar. Amerikalı yazar Suzanne Collins'in de bu kitaptan esinlenip, Açlık Oyunları'nı yazdığı bilinir." Başkan Park yavaşça arkasına yaslandı. "Bay Kim, bu ne demek oluyor?"

Bakan Kim ciddi bir şekilde cevap verdi. "Kendi ölüm oyunumuzu düzenleyelim. Kpop sektörü batmamalı, aksi takdirde Kuzey'e karşı silahlanmamız için yeterli paramız olmayacak." Başkan tepki vermiyordu. "Ekonomi Bakanının da benimle aynı fikirde olacağına eminim."

"Bakan Kim, bu tam tersine sektörü daha da altüst etmez mi?"

"Tabii ki de hayır, yarışmayı buna göre düzenleyeceğiz. Hayranlar, idollerini destekleyecek."

"Yine de bu çok acımasız ve bizim ilkelerimize uymayan bir hareket Bay Kim. Bu öneriyi yapmanıza da şaşırmış bulunmaktayım."

Bay Kim, başkanı ikna edeceğine emindi. Bu sayede, kendisi kazançlı çıkacaktı. Bunun için yolunda duran tek engel, 2013'te ülkenin başına gelen, parti seçimlerinde onu 20 oyla başkanlık pozisyonundan alı koyan Park Geun Hye'den başkası değildi.

"Başkanım, ben bunu ülkemin iyiliği için öneriyorum. Biliyorsunuz, bu aralar Kuzey ile olan ilişkilerimiz gergin. Bu hem ülkemizdeki, hem de dışarıdaki hayranlara heyecan getirecek. Siz de bu yolda bazı fedakarlıklar yapmamız gerektiğini düşünmüyor musunuz? Kuzeydekiler en ufak bir bahaneyle, en ufak bir zayıflığımızı gördüklerinde bize saldırmaya hazırlar. Sizden bunu iyice düşünmenizi rica ediyorum, lütfen."

Başkan Park, uzunca bir süre düşündü. Evet, Bakan Kim haklıydı. Kuzey ile olan ilişkileri her an dibe vurabilir ve zayıf oldukları bir anda onlara saldırabilirdi. Alt tarafı, birkaç genç feda edilecek diye düşündü. Bakan Kim'in gerçek amacını fark edememesinin getireceği sonuçları bilmeden hareket ediyordu. Başkan Park, ona güveniyordu. En sonunda, yanında oturan adama döndü. " Pekala, bunu düşüneceğim. Şimdi çıkabilirsiniz Bay Kim."