tegenwoordigheid - als in een verlaten dorpskern een bebouwing van staken en aarde strak afgetekend tegen een blauwwitheldere lucht als mierenhoop omhoogstekend neergeregend afgesmolten leem naast hoopjes gras rond grijsdode takken als anorganische kernen krommen zich van de aarde het leven aanwijzend - als herhaalde waarschuwingen van een verre kennis. verbeten opblijven van een kleuter. zal het zich kijken laten. als achteraf gemerkte kladjes. als het sluiten van de handen, het schijnduister van de nacht. als kastanjeboomschaduwen ontsluierd van het licht verheldert de ruimte - in mij krijt het, blij, binnen te gaan in de razende tunnel. het natriumlicht dat oranje spat tegen het paarse omspansel knalt de lyriek uit elkaar in rondspinnende splinters. zijn betekenis en verwachting afgeknelde zenuwuiteinden - een kristal tot zand geknapt. raadselachtig hoe snel je dingen vergeet, angstwekkend hoe sluipend vergeten zaken hun opwachting maken in het portiek der tegenwoordigheid
