ÖZLEDİM BE.

VE MACERA BAŞLASIN.

Annem gitmisti. Artik dizinde aglayabilecegim bir dayanagim gitmisti. Sevmiyor muydu? Neden birakti? Ah be annem. Artik asik oldugumda kime anlatacagim? Kimin dizinde aglayip teselli bulacagim. Kim bana " Minnak kokulum " diyecek? Kime sarilacagim? Anlatsana.! SOYLESENE.!
***
Yanagima konan islak bir opucukle gozlerimi yeni bir sabaha actim. Babam basimda dikelmis bana bakiyordu.Aglamaktan harap olmus gozlerimin sancisiyla kendime geldim. Yine aklima annem geldi. Ozledim onu. Babam asagiya inmis kahvaltiyi hazirlatmisti. Ben banyoya ilerleyip sanciyan gozlerime baktim. Acayip sismislerdi. Elimi yuzumu yikadim. Asagiya kahvaltiya indim. Babama bir islak opucuk kondurup sandalyeye oturdum. Etrafa gulucuk saciyordum. İcim zifiri karanlikta kalmis bir cocuk kadar ölüydü...
Kahvalti yaparken babam bir an konusacak gibi oldu. Sonra vazgecti sanirim. Yuzundeki o ifade gitmisti. Tekrardan soze basladi.

- Kizim. Biliyorum annenle bu evde anilarin var. Ama tasinmaliyiz. Yeni hir sehre,yeni insanlara,yeni arkadaslara ihtiyacin var. Bir dusun istersen.

Bu sozler karsisinda sasirmistim. Aslinda bir nebze hakliydi babam. Annem gideli cok olmamisti. Onu ozluyor,bazenleri sarilmak istiyor,bazenleri ise ona kin besliyordum. Ama onun kiziyim iste... Vazgecemiyordum.

- Tamam babacigim dusunurum bu fikri. Simdi gidip ustumu degistirecegim. İzninle.

- Peki kizim bende ise gidecegim. Gorusuruz.

Deyip kocaman sarildi. Bu sarilmalari cok seviyordum. Babam bana hem annelik hem babalik yapiyordu. O,annem dedigim kadin gittikten sonra en buyuk destekcim olmustu. Yanimdan hic ayrilmamis,hep bir huzur vermisti.

***

Odama gelip gardrobumu actim. Dar siyah bir yirtik kot ve uzerinde "ÇILDIRACAĞIM" yazan siyah kazagimi giydim. Ustune kot ceketimi gecirdim. Banyoya ilerleyip rimelimi surdukten sonra hafif bir fondotenle goz cevreme makyaj yaptim. Zira gozlerimin etrafi hem kizarik hemde cok sismisti. Ayakkabi dolabimdan siyah botlarimi giyip evden ciktim. Hava guzeldi bugun. Okula geldigimde beni kapida ilk karsilayan en yakinim dedigim cocuk Ege karsiladi. O bana hep destek cikardi. Onu severdim. O benim öz kardesim gibiydi. Sinifa beraber ciktik. O diger arkadaslariyla asagiya inecegini soyledi. Ben sinifta oturup mp3 ümden herhangi bir muzik acip dinlemeye basladim. Çalan sarkiya daha once hic denk gelmemistim. Ben T-rap dinliyorum normalde. Ama sevmistim bu sarkiyi. Bu sarkidan sonra ardindan bir sarki cikti karsima. Bu sarkiyi ne zaman indirdigimi bilmiyorum.

" Annem annem sen üzulme. Sozlerin hep yuregimde."

Neden bu sarki? Sanki hersey annemi bana hatirlatmak icin vardi. Ben boyle dusunurken zil caldi. İlk ders Türkçe'ydi. Dersi dinleyemedim. Ege yan tarafimda oturuyordu. Bu halimi farketmis olacak ki saclarimla oynamaya basladi. Ben hep uzgunken bunu yapardi. Bana huzur verdigini biliyordu cunku. Tenefus zili caldiginda kantine inmek icin beni zorladi.

-Hadi ya gel artik inelim kantine. Bir fincan neskafe iyi gelebilir sana.

Hayir demis olsamda zorla kantine indirdi beni. Bana diger derslere girmemeyi, onun yerine sinemaya gitmeyi teklif etti. Zaten bu halimle derslere giremezdim. Bende kabul ettim. " İNCİR REÇELİ " İsimli filme girdik. Film cikisi ikimizde salya sumuk cikmistik sinemadan. Soze girdi Ege :

-Gel parka gidelim ? Ne dersin?

Tam itiraz edecektim ki HAYİR anlaminda masum masum bakis atti. Bende kiramadim.
Parka gelince yuzume anlamli anlamli bakti.

-Neyin var senin dökul bakalim.

-Bir seyim yok Ege iyiyim ben.

-Annemler konusurken duydum onlari. Yeni bir sehre tasinacakmissiniz? Ne zaman soyleyecektin?

-Aslinda bugun ama cesaretim yoktu. Kimseyle konusmak istemiyordum. O yuzden kizma lutfen.

-Peki. Gidecek misin? Gitmeyi istiyor musun?

-Kararsizim... Çok kararsizim..

-Hm. Eger gidersen bende gelirim seninle.

Kucuk bir tebessum yayildi dudaklarima. Basimi onume egdim. İste buydu.. GERCEK ARKADAS BUYDU.

-Ben artik eve gitmek istiyorum. Ve kararimi verdim. Sanirim gitmek istiyorum. Bana iyi gelecegine eminim.

Bana parlayan gozlerle bakti. O da pesimden gelecekti. Eminim buna. Beni evime kadar birakti. Kulagima egilip :

-Sen en yakin arkadasimsin Eylul. Tesekkur ederim.

Dedi. Bunu duyduguma sevinmistim. Ben eve geldigimde babam evdeydi.

-Hosgeldin kizim. Gel otur.

-Ben kararimi verdim baba. Tasinalim buralardan. Ama Ege'de gelsin bizimle. O tek yakinim. Onu da istiyorum.

-Peki kizim.

Ertesi gun bir zerrede olsa toparlanmistim. Annemi ozluyordum evet. Ama bazen ondan nefret ediyor, bazende acaba su an buraya gelse ne yapardi diye dusunmeden edemiyordum.

1 HAFTA SONRA.

Yeni sehre gelmistik. Evimiz Denizli'deki evimizden daha guzeldi. Su an İzmir'deyim. Burada akrabam çok. Bugun tamamen odama ve evimize yerlestik. Yeni okuluma kayit yaptiracagiz. Arabadan okulu seyrediyordum. Gordugum kadariyla iyi tiplere benziyorlardi.

VE EVET MACERA BAŞLASİN.