Миний сээкси залуу

Part 2

  Би тэднийг нүд салгалгүй ажиглана. Нэг нь миний нүдэнд илүү их тусна. Дээгүүрээ нүцгэн, бие нь наранд жоохон боролж, хөлс нь биен дээгүүр урсах нь үнэхээр... сээкси...
Ааш би юу л бодоод байна даа? Тэхдээ л хоот юмаа тэ?
************************************************************************************
Би: аааах сайхан байна *гараа дэлгэн орон дээрээ унах* Энэ ч жирийн нэг эдлэн газар биш бололтой. Үнэхээр том юмаа. Өдөржингөө надад энэ тэрийг танилцууллаа. Ядарч байна шүү *нүд анилдах*
Хэн нэгэн миний биед хүрч сэхсчиж эхэллээ.
Би: зайлаачээ *сэгчсээр л* ямар новш нь вэ? *нүдээ нээх*
Өрөөнд харанхуй болохоор түүний нүүр нь сайн харагдахгүй байлээ.
Би: хэн бэ?
?: хоолоо идээрэй *боргил хоолойгоор*
Би: цаг хэд болжийна *нүдээ нухлах*
?: оройн 7 цаг
Би: орой гэдгийг нь мэджил байна шд
Би өрөөнөөсөө нэг нойрмог юм гаран алхаж байтал
?: хөөе гал тогоо иишээ ш дээ *орилох*
Би арагшаа иргэж хартал О.О
Би эргэн тойрныг сайн ажиглан ийш тийшээгээ харан юм хайж байгаа юм шиг зогсоно.
?: Хөөе юу хийгээд байгаа юм? *боргил хоолойгоор*
Би: -.- чи байжээ
?: Юу?
Түүнрүү дөхөж очин 2 хацарнаас нь чимхэн ийш тийшээ савчуулан
Би: бүдүүн хоолойны эзэн шаал царайндаа тохироогүй хоолойтой юм
?: -.- *гар тавиулах* явцгаая
Би түүнийг даган алхлаа. Нэгэн хаалгаар орон том ширээний өмнө ирлээ. Тариалан дээр байсан нөгөө залуу байх ба бас өөр залуу байлаа.
Хоолны үеэр нөгөө царайндаа тохироогүй хоолойт завсар зайгүй чалчин сууна.
?: Хараа *гараа өргөх* би хумсаа хугалцан *хошуугаа унжуулах* аймар их өвдсөн энэ Жүнменээс л болж байгаа байхгүй юу? Жүнмен намайг—–
Би: түлхээгүй бол чи унаад хумсаа гэмтээхгүй байх байсан.
Жүнмен: Муу Жонин маань л лентэнд гүйж ирэн надад тусалсан гэж хэлнэ тэ?
Би: больж үз чи бараг 10 дах удаагаа ярьж байна
Чанеол: хөөе2 10 биш мэдүү яг 9н удаа юм байна. Нэг мөсөн 10 болгочихдог юм билүү *малийх* Би тариалангийн талбай дээр—— *амыг нь таглах*
Би: -.- одоо дахиж тэр тухайгаа ярих л юм бол *хоолойгоо хэрчиж үзүүлэх*
Чанеол: заза ойлголоо доо гэхдээ аймар өвдөөд байна. Энэ жүнмен л
Би: ХӨӨЕ ПАК ЧАНЕОЛ *орилох*
************************************************************************************
Би: та нар хайчих гэж байгаа юм?
Жүнмен: гэрлүүгээ
Би: тэгээд Жонин хамт явахгүй юм уу?
Чанеол: Жонин энд байдаг шдээ
Би: мм тэгээд аав ээж нь хаана байдын
Намайг тэгж хэлэнгүүт тэр 2ын царай барайн Чанеол шууд л ам даран: чшш Жонин сонсвол бөөн юм болно тэр аав ээж 2ынхоо тухай ярих дургүй *аяархан ярих*
Нөгөө өрөөнөөс Жонинийг гарж ирэхэд Чанеол миний амнаас гараа аван худлаа инээн
Чанеол, Жүнмен: баяртай андаа *гарах*
Тэр 2 гарч явсны дараа гэрт нам гүм нөмрөн авлаа. Түүнрүү харахад тэр дээгүүрээ юм өмсөөгүй мөрөн дээрээ алчуур тохчихсон зогсож байв.
Жонин: яагаад ингэтлээ их хүн ширтээд байгаа юм?
Би: хэн чамайг ширтсэн юм?
Түүний хажуугаар нь зөрөн гарлаа. Өрөөндөө орж ирээд орон дээрээ хэвтлээ. Унтах гэсэн нэг л болж өгөхгүй өдөр унтчихсан болохоор ч юмуу? би босч агаар амьсгалахаар гарах гээд явж байтал нүдэнд нэг өрөө харагдав. Гэрэл нь асаалтай байна. Бодвол Кайгийнх л биз. Хажуугаар нь зөрөн алхаж байснаа буцаж алхан өрөөрүү орлоо. Энгийн хэтэрхий энгийн өрөө байв. Өрөөнд усны дуу тод сонсогдоно. Тэр өрөөндөө угаалгын өрөөтэй юм байна тиймүү? Би ширээн дээр байсан нэг дэвтрийг нээж үзвэл их элэгдэж хуучирсан байлаа. Бичсэн үгнүүд нь их бүдэг байсан ч зарим нэг он сар тавьсныг нь харвал тэмдэглийн дэвтэр байсан бололтой. Санамсаргүй гарнаасаа доош унагачихаад авахдаа дотроос нь унасан бололтой нэг дээр үеийн гэр бүлийн зураг байв. Эрэгтэй эмэгтэй жаргалтай хос инээмсэглэн гар гарнаасаа барин эмэгтэй нь өлгийтэй
хүүхэд тэврэн суусан зураг байв. Би буцааж дэвтрэн завсар нь хийн зогсож байтал хаалга дуугарах чимээ сонсогдов. Би дэвтрийг ширээн дээр тавин сандарсандаа болоод шүүгээрүү нь орчихлоо. Би амьсгаагаа даран зогсож байтал гэнэт шүүгээний хаалгыг татлаа. Би дотроос нь онгойлгохгүй хэмээн таталцаж байсан ч тэр илүү хүчтэй байсан болохоор хаалга онгойж би эрчээрээ урагшаа уналаа. Би шалан дээр өвдгөөрөө унан дээшээ харахад
Би: О.О
Жонин: О.О *гараараа халхлах*
Гаж Донтон