Może się wydawać, że życie to jedna wielka harmonia. Rodzimy się, żyjemy, umieramy. Jednak miłość jest czymś, co wprowadza w nie emocje, fabułę i wiele pobocznych wątków. Żyjemy wtedy, gdy zaczynamy kochać. Czujesz się przy Nim jak Julia, w Jego ramionach możesz wszystko, wtedy właśnie czujesz, że żyjesz. Chcesz budzić się codziennie i pierwsze co wiedzieć, jego oczy wpatrzone w Ciebie, jak w największy skarb, chcesz zasypiać, otulona jego zapachem, żyć z myślą że gdzieś niedaleko jest ktoś, kto zrobi dla Ciebie wszystko.
Miłość jest uczuciem absolutnie nieprzewidywalnym. Chcesz, żeby trwało wiecznie, ale tak naprawdę nic nie możesz zrobić, jeśli zakończy się szybciej, niż tego oczekiwałaś.
Pamiętam ten dzień, Zwykły dzień, który miał być jednym z wielu szarych dni. Urodziny przyjaciółki, które miały zakończyć się jedynie miłymi wspomnieniami, a zostawiły nieodłączny ślad w moim sercu. Brązowe, pełne blasku oczy, wpatrujące się we mnie, z odległości kilku metrów. Tak, jakby chciały przeniknąć mnie całą, zobaczyć wszystko co kryje pod maską z pozoru miłej i uśmiechniętej dziewczyny. Gdybym miała cofnąć czas, przeżyć ten dzien od nowa, zrobiłabym to aby poraz drugi poznać te oczy. Oczy, które dziś wpatrują się we mnie z miłością, oczy, w których widzę troskę. Jego ramiona, które tamtego dnia były tylko moim marzeniem, dziś są miejscem, w którym mogłabym spędzać całe dnie i całe noce. Miejsce, w którym jestem całkowicie bezpieczna i kochana. Moje miejsce na Ziemii.
