Kuşkusuz,
aşkının ağında
Küçük bir şefkat için kıvranan bir mahkumdum.
Çünkü ben sana koşmuştum,
Sıcak olan ellerimde olan tek şeydi,
Koşulsuz ve sonsuz sevgim
Çünkü kalbimin kapıları sana,
Sonuna kadar açıktı.
Girmek istemedin,
İçerisi çok mu karanlıktı?
Aydınlatmaz mıydın gülümsemenle?
Tanrısal zerafetin ile beni baştan çıkarıyordun,
Soluk bir dünyam vardı,
En canlı renklerle boyuyordun.
Tanrım, her gece yanıyordum senin için.
Göz yaşlarımı tutamıyor ve titreyen sesimle ağıdını söylüyordum.
Rüyalarımda bile ulaşamadım sana.
Aşkı ve acıyı biliyordun,
Ve bu beni daha fazla öldürüyordu.
Ben öylece bakmak ile yetindim,
Sen bir melek gibi parlarken...
Beni sevmene imkan vermedim,
Sevilecek çok şeyim yoktu,
Alışmıştım tiksinilmeye.
Zaten kendimi bile sevemezken nasıl sevilebilirdim ki?
Sen, güçlü kızını seviyordun.
Çok şey yaşamasına rağmen bir yaş bile dökmeyen asi ruhun içine sıkıştığı o minik bedeni,
Umursamazlığını ve asaletini seviyordun.
Özgürlüğünü seviyordun, onun korkusuzuluğunu,
Onun Ateşini ve duygularını saklayışını
Gece uyumadan önce seni düşünmeyen,
Aşkı bir ruh hali olan vahşi kızını seviyordun.
Gülümsemesi ile kalbi buzdandı ve sen yanıyordun.
Birbiriniz için yaratmıştı Tanrı sizi.
Ben sonradan gelmiştim,
Sizin hikayeniz durmadan oynarken ben,
Sonradan gelmiştim.
Seni en ince detayına kadar sevdiğimi biliyordun,
Ve senin için o kadar değil miydim zaten?
Sana koşulsuzca aşık, sevgisi ve kalbi temiz olan...
Zincirsiz Tanrıçanın aksine, en küçük Meltem ile gözyaşları döken, kırılgan ellerinde beyaz aşkı ile kapında ağlayan, aşığın olarak kaldım.
Belki onun kadar güçlü değildim,
Yükseklerde uçmuyor,
O kadar karmaşık değildim,
Ama basitliğim, sadeliğim, yakarışı anımsatan kısa bestelerimle,gülüp geçtiğin yarım yamalak şiirlerimle, seni herkesten çok sevdim.
Tanrım , sana küçüklüğüm ve acizliğim ile ne ifade ediyordum?
Neden gülümsemen yapaydı bana karşı?
Bu kadar ucuz muydu sevgim?
Deneyemeyecek kadar mı aşıktın?
Tek gerçekliğim sendin halbuki,
Senden sonrası olmayacak gibi bir his vardı sızlayan kalbimde.
Zincirlerinle boğulurken Nasıl aşık olabilirdim başka bir yabancıya?
Sonsuza kadar kafesinde ölüme mahkum,
Geceleri bir düş olarak kalan yokluğundan ve varlığından, üşüyen ve Ateşinle yanan, kendini gözyaşları ile uyutan o diğer kadın olarak kaldım.
-Hiçbir şeyin.
