Ben Okyanus. Garip bir isim değil mi ?.. Obsesif ne diye sorucaksınız biliyorum. Bir hastalık, obsesif kompulsif bozukluk yaniii bir takıntı hastasıyım ve yüzlerce takıntım var. Olay şu ki değişik ve komik bir yaşamım var. Bir de Poyraz var sevdigim...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Dengesizim ben, bak valla dengesizim ne demek Kapıları 3 kere acip kilitlemek. Anlamıyorum garip şeyler yapıp duruyorum. Komik değil mi sizce de bence komik. Onu neyse bugün hastanede randevum var tabi ki psikiyatri merak etmeyin o kadarda birşeyim yoktur diye düşünüyorum. Ama korkuyorum biliyor musunuz? Böyle korkuyorum Çünkü hasta olmak istemiyorum kim ister ki belki değilimdir belki öyleyimdir kafam karışık yüzüm asık sadece sadece korkuyorum. Antidepresanlarla yaşamak istemem.
Annem takıntılı bir kadındır temizlik takıntısı var, sadece bu da değil dağınık takıntısı falan.. Biz de bundan korkuyoruz bende öyle olabilir miyim ? Allahım beni duyuyorsan ki duyuyorsun ben öyle olmayayım çünkü bir tedavisi yok ki..
Hastaneler, hastaneler.. Her zaman sıkılmışımdır kalabalıktan. Gerçi ben kalabalıktan korkarım. Değişik biriyim demiştim size. İsmimi tv ekranına benzer bir ekranda görünce heyecanlandım. Çantamı koluma asıp içeri girdim. İçeride orta yaşlarda bir bayan doktor vardı. Odası çok sadeydi kağıtlar bir adet pc ve bolca hastane kokusu geliyordu. Eliyle buyur etti. Oturdum biraz bakıştık sonra..
''Şikayetin nedir ?'' gibisinden bir soru aldım. Bu soruyla başladım konuşmaya durmak bilmiyorum yine
'Benim takıntılarım var, kapıları defalarca kontrol ediyorum ocakları da aynı şekilde, kitapp alacağım zaman bir kitapçıda bir saat oyalanıyorum o da depoda dokunulmamış kitabı alabilmek için ellerimi deli gibi temizliyorum. Hayvanlardan korkuyorum, ve her şey mikropmuş gibi geliyor. Çok fazla düşünüyorum bu beni çok yoruyor. İnsanlar benden sıkıldı mı gibisinden sorular yöneltiyorum kendime. Dini takıntılarım düşünme takıntılarım ve dokunma gibi şeylerim var. Bir şeye üc kere dokunup taşları sayıyorum ve çapraz yürüyorum.'
Doktor hanım gözünü açmış dinliyordu beni önce başını öne eğdi. Biraz pc bakındı, kağıtlarına göz attı. ''Üzgünüm küçüğüm sen bir okb'sin dedi''
Gözlerimin dolduğunu hissedebiliyordum ne olacaktı şimdi bana öylece bakabildim doktoruma.
Bana baktı ve '' Tedavi olucaksın hayatım, 1 sene sürüyor sonra durumuna göre bakıcaz hastalık ciddi bir hastalık boş bırakmaya gelmez''
Sadece nasıl diyebildim..
Doktorum yüzüme tekrar baktı
'İlaç alacaksın, ödevlerin olacak terapilerin olacak. Bunları yapacaksın ve iyileşmeye çalışıcaksın. Şimdi sana ilaç yazıyorum, antidepresan.
Ne diye çıkıştım, ilaç kullanmak istemiyorum o beni kötü yapar ruh gibi gezerim lütfen vermeyin
Doktor tiz bir sesle
''Kullanmazsan iyileşemezsin''
Boyun eğip kabul etmek orunda kaldım. Artık farklı bir hayatım olacaktı. Elime tutuşturduğu reçeteyle gözlerim dolu annemin yanına gittim. Yanına oturdum omzuna yaslandım sadece sustum annem elimi tuttu ve biliyordum diyebildi..
