Ön Yargı

Giriş

Tam şurada, diye düşündü Dilek. Şurada bir patlama olsaydı da bütün toplantı salonu ve hatta şirket yerin dibini boylasaydı. Bir saattir aralıksız konuşan -daha doğrusu cızırtılı sesiyle kendisine işkence eden- adamın çenesi kapanırdı belki o zaman. Ya da patlamanın şiddetiyle binadan dışarı doğru savrulurken, sesini biraz daha yükselterek personeller hakkında konuşmaya devam ederdi.

Suratını buruşturdu. Kesin ikincisi olurdu. Adam onları sıkıntıdan öldürmek için bu kadar istekliyken ve eşi benzeri bulunmaz bir azme sahipken aksini düşünemiyordu bile.

"Bildiğiniz üzere, İnsan Kaynakları Departmanı'nda eleman açığımız vardı. Son toplantıda alınan karar neticesinde işe yeni personel alındı. Bu öğleden sonra yapılacak tanışma toplantısına bölümün tüm çalışanlarının iştirak etmesi gerekmektedir. Eski personelin yeniyle bir an evvel kaynaşmasını umuyoruz."

Kaynaşmak demişken, diye düşündü Dilek sırıtmamak için kendini zor tutarak. Adamın alt çenesi ve üst çenesinin birbirine kilitlendiği hoş bir gündüz düşü görüyordu.

"Böylece takım ruhumuzu kaybetmeden..."

Takım ruhuymuş. Hemen sağında oturan adamla bir kerecik olsun konuşmuşluğu yoktu. Diğer yanında oturan kızın ise adını dahi bilmiyordu. Ne takım ama!

"Bir dahaki toplantıda görüşmek üzere... Hepinize iyi çalışmalar."

"Sonunda..." diye mırıldandı genç kadın kimsenin duyamayacağı kadar alçak bir sesle. Adamın monoton ses tonu beynini uyuşturmuştu ancak bunu düşünecek kadar zindeydi demek ki. Onu uyanık tutanın toplantı sonrası yapacağı kahve-tatlı seansı olduğu da söylenebilirdi tabii.

Brownie ve kahve ikilisini düşününce yüzüne bir gülümseme yayıldı. Başından ayak parmaklarına kadar gevşediğini hissetti. Bir saattir kazık gibi oturmaktan ağrıyan belini bile unutmuştu. Ancak biraz sonra, asla bitmeyecek bir kabusun içinde olduğunu kanıtlarcasına adamın ağzı yeniden açıldı. 

"Yeni şirket politikalarını konuşmak için haftaya toplanacağız. Samur Bey de bu toplantıya katılacağından herhangi bir eksik çıkmaması için herkesin tam bir performans sergilemesini bekliyorum. Sondan başlanacağı için özellikle bu haftanın kayıtları..."

Film yine kopmuştu işte. Buradan sonrası kesinlikle Dilek'in ilgisini çekmiyordu. Laf salatasının içinde birkaç önemli cümle gizliydi, onları da çekip çıkarmıştı zaten.

Büyük patron haftaya buradaydı. Yani bu hafta her zamankinden daha çok çalışmaları gerekiyordu.

Adamın suratına bakarak, "İşte hepsi bu." dedi içinden.

İki cümleyle de açıklanabiliyordu gayet. Hayatlarından asla geri gelmeyecek bir saati çalmasına ne gerek vardı ki?

***
Merhabalar,
Hatırlayanlar olacaktır, bu hikayeyi sizlerle daha önce tek bölüm şeklinde paylaşmıştım. Birkaç ufak düzeltme yapıp daha özenli bir şekilde tekrar yayınlamak istedim. Umarım seversiniz 😊