မဂၤလာပါ ။ကြၽန္ေတာ္နာမည္oh sehunပါ။ခဏခဏၾကားဖူးမွာပါ။ဒီauthorေရးတဲ့ficေတြမွာကြ်န္ေတာ္ပါတယ္။ကြၽန္ေတာ္အေၾကာင္းေလးေျပာျပခ်င္တယ္၊ဒီလိုဗ်........
~~~~~ဒါလား.....အခ်စ္~~~~~~~~~~
ကြၽန္ေတာ္ငယ္ငယ္ေလးတည္းက ဝတဲ့သူအရမ္းမုန္းတယ္။ကြၽန္ေတာ္အေမကလည္းဝတယ္။ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕အေဒၚကလည္းဝတယ္၊ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားလဲဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကထိန္းတဲ့နာနီ ကပါ ဝတယ္။သူကိုလမ္းေလ်ာက္ရင္ေႏွးေႏွးေလး။ၿပီေတာ့ဘာလုပ္လုပ္ေျဖးေျဖးခ်င္းစီ ကြၽန္ေတာ္လံုးဝအားမရဘူးဗ်ာ။ေဖေဖကိုေတာ့ အံ့ျသမိတယ္။ေမေမကို အခုအခ်ိန္ထိ ေပါင္းေနလို႔။ကြၽန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကတစ္ခါ
ေမေမနဲ႔ေဖေဖၾကားမွာသြားအိပ္တာ ေမေမလက္ေမာင္းက ကြၽန္ေတာ္ ႏွာေခါင္းကို ဖိထားတာ ။ကြၽန္ေတာ္အသက္႐ူလို႔မရေတာ့ဘူး၊ေဖေဖအျမန္ထလို႔ေပါ့မဟုတ္႐င္ အခုဖတ္ေနတဲ့သူကိုဒီအေၾကာင္းျပန္ေျပာမဲ့သူမ႐ွိေတာ့ဘူး၊အဲ့တည္းက ကြၽန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္။
ဝတဲ့မိန္းကေလးကို တစ္သက္လံုးမယူဘူး ဆိုၿပီ။
ကြၽန္ေတာ္ တကၠသိုလ္ ေရာက္ေတာ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႔တြဲခဲ့တယ္သူမဆိုးဘူးဗ်။ပိန္ပိန္ေလး လံုးဝ ကြၽန္ေတာ္typeေပါ့ဗ်ာ။ဒါေပမဲ့ ေဖေဖေျပာျပတဲ့အေၾကာင္းက ေခါင္းထဲဝင္လာတယ္။^^မင္းအေမ အရင္ကပိန္ပိန္ေလးကြ မင္းကိုေမြးၿပီအရမ္းစားလို႔ျဖစ္တာ။ၿပီေတာ့သူတို႔ အဝမ်ိဳးကြ^^အာ့နဲ႔ကြၽန္ေတာ္တစ္ခုၾကံလိုက္တယ္၊အာ့ေကာင္မေလးကို ေန႔လည္စာလိုက္ေကြၽးမယ္ေပါ့။ပိုေသခ်ာသြားေအာင္။
စားေသာက္ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ သူမွာအစားအစာေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႔မိသားစုရဲ႕ညစာေလာက္႐ွိတယ္ဗ်ာ။
'sueဘာလို႔အာ့ေလာက္ေတာင္မွာထားတာလဲ။´
'sueစားေနက်ေလ။sueကအျမဲအာ့လိုဘဲစားတာ။ဒါေတာင္ေလ်ာ့ထားေသးတယ္´
^^ဘုရား ဘုရား.သူနဲ႔အျမန္အဆက္သြယ္ျဖတ္မွဘဲ´
စာဖတ္ေနတဲ့သူဘဲစဥ္းစားၾကည့္ေလ.သူကအခုတည္းက ဒီေလာက္မွေတာ့ ယူၿပီသြားရင္ေတာ့လား....အမေလးေတြးရင္းနဲ႔ေတာင္ ကြၽန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္။ဒီေကာင္မေလးနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ ဖ်က္ခဲ့တယ္။ သိပ္မၾကာဘူး ေနာက္ထပ္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႔တြဲခဲ့တယ္။
