The Death Game

4 0 0
                                    

6:00 a.m. tumunog ang alarm clock ko. Kumunot ang aking mga kilay at nagreklamo ako sa sarili ko ,"ugh. klase nanaman" , isip ko. Dahan dahan akong bumangon, kumuha ng tualya at naligo. Pagkatapos kong maligo ay nagsuot ng uniform at kumain at nanghingi ng baon sabay alis. Sa byahe ko sa tricycle ay tila napipikon ako dahil traffic na naman pero di bale sanay na naman ako. Pinikit ko ang mga mata ko at pilit na iniiwasan ang sinag ng araw. Ako nga pala si Ynna Sellas, 16 na taong gulang, nasa ika sampung baiting at nagaaral sa Salle Anderson Community School. Simpleng buhay lamang. Average na studyante, di kumpleto ang pamilya at dalawa lang ang matalik kong mga kaibigan. In short, boring at nakakawalang gana ang buhay ko. Hay naku, sana may exciting na mangyayare ngayon... Pumasok ako sa gate sinalubong naman agad ako ni Tom Anderson, kaibigan kong lalake. Tahimik siya at mahilig sa video games, kasali siya sa basketball team pero di siya sumasama sa mga practice. Hambog naman kasi eto kaya ako lang na tahimik, mapagunawa at mabait ang kaibigan niya. Nang nakarating na kami sa classroom ay punong puno ng ingay ang paligid. May nagsisigawan at nagkakantahan, may nagchi-chismisan at may nag lalambingan. "Anong first subject natin?", tanong niya habang papaupo na siya. "Math", tugon ko. Umupo na din ako sa tabi niya at nagposisyong matulog. Magkatabi kami ng upuan kasi kami lang naman ang nagkakaintindihan. "Hoy, huwag ka nga matulog kausapin mo naman ako", pangungulit niya. Dumating na yung guro namin sa Math at nagsitahimik na din ang klase. Hay nako sa wakas. Nagsimula na si Sr. sa kanyang diskusyon. Hahays. Nakapatong ang ulo ko sa dalawang kamay ko. Di ako magaling sa math at di ko naiintindihan kung ano man ang sabi ng guro. napaisip ako, "Sana mawala na tung bwesit na math na 'to". Dumuko ako at nagposisyon para makatulog sa lamesa. Si Tom nakatulog na din. "Ahhhhhh!!!!", biglang sumigaw yung mga kaklase ko. Di ko alam kung anong nangyare pero patuloy pa din ak6:00 a.m. tumunog ang alarm clock ko. Kumunot ang aking mga kilay at nagreklamo ako sa sarili ko ,"ugh. klase nanaman" , isip ko. Dahan dahan akong bumangon, kumuha ng tualya at naligo. Pagkatapos kong maligo ay nagsuot ng uniform at kumain at nanghingi ng baon sabay alis. Sa byahe ko sa tricycle ay tila napipikon ako dahil traffic na naman pero di bale sanay na naman ako. Pinikit ko ang mga mata ko at pilit na iniiwasan ang sinag ng araw. Ako nga pala si Ynna Sellas, 16 na taong gulang, nasa ika sampung baiting at nagaaral sa Salle Anderson Community School. Simpleng buhay lamang. Average na studyante, di kumpleto ang pamilya at dalawa lang ang matalik kong mga kaibigan. In short, boring at nakakawalang gana ang buhay ko. Hay naku, sana may exciting na mangyayare ngayon... Pumasok ako sa gate sinalubong naman agad ako ni Tom Anderson, kaibigan kong lalake. Tahimik siya at mahilig sa video games, kasali siya sa basketball team pero di siya sumasama sa mga practice. Hambog naman kasi eto kaya ako lang na tahimik, mapagunawa at mabait ang kaibigan niya. Nang nakarating na kami sa classroom ay punong puno ng ingay ang paligid. May nagsisigawan at nagkakantahan, may nagchi-chismisan at may nag lalambingan. "Anong first subject natin?", tanong niya habang papaupo na siya. "Math", tugon ko. Umupo na din ako sa tabi niya at nagposisyong matulog. Magkatabi kami ng upuan kasi kami lang naman ang nagkakaintindihan. "Hoy, huwag ka nga matulog kausapin mo naman ako", pangungulit niya. Dumating na yung guro namin sa Math at nagsitahimik na din ang klase. Hay nako sa wakas. Nagsimula na si Sr. sa kanyang diskusyon. Hahays. Nakapatong ang ulo ko sa dalawang kamay ko. Di ako magaling sa math at di ko naiintindihan kung ano man ang sabi ng guro. napaisip ako, "Sana mawala na tung bwesit na math na 'to". Dumuko ako at nagposisyon para makatulog sa lamesa. Si Tom nakatulog na din. "Ahhhhhh!!!!", biglang sumigaw yung mga kaklase ko. Di ko alam kung anong nangyare pero patuloy pa din ako sa pag tulog ko. Actually half asleep na ako ngayon. May iyakan akong naririnig at sigawan ng mga lalake at babae.

"Ka.. pag.. a.. ko.."

,sino ang nagwika nun? Di pamilyar yung boses, malakas at parang nasa 40's yung tono.

"ay.. lu..mi..ngon.."

Aangatin ko na sana yung ulo ko kaso bigla kong narinig si Tom na sumigaw,"Huwag kayong gagalaw!!".

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Sep 25, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

ASSIGNMENT AREATahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon