[sprawdzone i poprawione]
Martwy w środku
Jestem martwy w środku. Żyję tylko na zewnątrz, w środku nie ma nic, oprócz pustki.
Nikt nie zauważył, że jestem martwy w środku.
Martwy
To mnie zabiło. I chociaż na zewnątrz jestem tym samym chłopakiem, może trochę bardziej bladym i zmęczonym, w środku jestem martwy...
Zmęczony życiem...
Życie jest męczące i dopiero teraz to zauważyłem. Każdy oddech, krok, słowo i uśmiech. To męczące.
Życie jest męczące, a ja jestem już zmęczony i martwy w środku...
Nadzieja. Dla mnie nie ma nadziei. Nikt, ani nic mi jej nie dało.
Samotny
Urodziłem się samotny. Taki też umrę, bo chociaż na świecie jest mnóstwo ludzi, żaden z nich nie zauważył, że jestem martwy w środku. Że każdy oddech kosztuje mnie bardzo wiele, każdy krok jest stawiany na siłę, a uśmiech wymuszany.
Bo jestem martwy w środku i nie mam już siły...
Chciałbym teraz położyć się na łóżku, przykryć jak co dzień kołdrą i zasnąć, by już się nie obudzić.
Nikt nie będzie tęsknić...
Jestem pewien, że nikt nie uroniłby nawet jednej, małej łzy.
Bo jestem sam...
Samotny wśród ludzi. Chciałbym zatrzymać czas. Wtedy znalazłbym przyjaciela, by nie być tak bardzo samotnym.
Jestem słaby...
Jest to jedna z rzeczy, które wiem na pewno. Jestem słaby, bo jestem martwy w środku.
Martwy
To najpiękniejsze słowo jakie poznałem, a znam ich sporo. Żadne jednak nie odzwierciedlało tego, co czuję, więc to stało się moim ulubionym.
Czas?
Mój czas już się skończył...
***
Stoję i patrzę. Chcę zapamiętać wszystko takim, jakim jest w tej chwili.
Ludzie śpieszą się niepotrzebnie. Przecież mają dużo czasu.
Mój już się skończył...
Wszyscy wydają się tacy mali z tej wysokości, perspektywy.
Auta, ludzie, budynki... i ja.
Stoję i patrzę, choć wiem, że nie mam czasu.
Ale umarli czasu nie liczą, prawda?
A ja jestem martwy w środku...
Podchodzę jeszcze bliżej krawędzi. Patrzę w dół. Bez strachu.
W końcu ktoś martwy nie może się bać, prawda?
Ktoś martwy nie może odczuwać bólu, prawda?
To czemu go czuję?
Czemu?
Bo jestem martwy, ale tylko w środku.
Czas najwyższy to zmienić.
Krok do przodu kosztuje mnie naprawdę wiele. Siły zaczynają opuszczać moje ciało, a ja nie znam powodu.
Noga nie znajduje oparcia i spadam.
Nie boję się, bo jestem martwy. Martwy w środku.
Martwy
Zamykam oczy, z których i tak nie byłoby pożytku przez pęd powietrza.
Nigdy nie uśmiechałem się szczerze.
Byłem martwy w środku
Teraz, po raz pierwszy, wygiąłem wargi w uśmiech. Taki prawdziwy. Bo w końcu nie będę martwy w środku...
Zainspirowała mnie piosenka Muse - Dead Inside, a raczej jej tekst.
