1

6 0 0
                                    

Daar staan mijn vader en ik midden in Brooklyn voor ons appartement. In dit appartement ga ik wonen. Ik krijg een rilling bij deze gedachte. Hier in kan je bijna niet leven. Het is klein en erg lelijk. Het appartement ziet er verlaten uit en het behang valt bijna van de muur af. Ik ben niet zo'n persoon die veel luxe moet hebben maar hier kan je niet in leven. 'Kom binnen', zegt mijn vader die het allemaal heel mooi vindt en al lang naar binnen is gegaan. Ik stap met een voet naar binnen en ik hoor de vloer al kraken. Snel loop ik veder naar binnen en doe de voordeur achter me dicht. De voordeur kraakt zo erg dat het bijna pijn doet aan mijn oren. Alles kraakt hier. Het appartement heeft 1 kamer de woonkamer, keuken en slaapkamer in een en er is nog een badkamer. Waarom moest ik hier heen?

2 maanden geleden gingen mijn ouders scheiden. De scheiding is niet zo goed gegaan. Ze zijn met ruzie uit elkaar gegaan en hebben nu een hekel op elkaar. Ik MOEST bij mijn vader gaan wonen. Ik moest bij een iemand wonen en ik mocht niet kiezen. Het boeide niet wat ik wou, vonden ze. Mijn vader heeft mijn moeder overgehaald dat ik bij hem moest wonen en ik weet niet hoe die dat gedaan heeft, want mijn moeder wou heel graag dat ik bij haar ging wonen. Nu ben ik zesduizend kilometers van mijn moeder verwijderd. Ik weet niet wat ik erger vind; in Nederland leven waar mijn leven klote was of in New York waar mijn leven waarschijnlijk ook naar de klote gaat.
**
Ik lig in mijn bed en ik kan niet slapen. Ik ben niet moe en ik heb te veel gedachtes in mijn hoofd. Morgen moet ik hier naar school en ben er stiekem wel een beetje zenuwachtig voor. Ik ben bijna nooit zenuwachtig. Ik zou zelf niet zenuwachtig zijn als ik de koning zou ontmoeten. Ik ben wel wat gewend. Ik heb zo veel dingen in mijn leven meegemaakt. Kan er wel een dik boek overschrijven van 500 bladzijdes. Maar voor morgen ben ik zenuwachtig. Daar word ik behoorlijk gestrest van, want ik ben nooit zenuwachtig en ik weet niet waarom ik zenuwachtig ben. Ik vond zenuwachtig zijn altijd voor mietjes. Nu ben ik zelf ook een mietje.

Ik vraag me af wat mijn moeder nu aan het doen is. Zou ze veel aan me denken? De enige persoon op deze wereld waar ik veel omgeef is mijn moeder. Mijn vader was OOIT belangrijk voor mij. Toen mijn ouders ruzie kregen, heeft hij een paar dingen gedaan die ik niet door de vingers zie.

Wat vinden de kinderen op school er van dat ik weg ben. Ze zijn vast heel blij of ze vinden het jammer. Dat laatste vooral niet. Ze hebben zelf gezegd dat ik weg moest. Toen ze hoorden dat ik weg ging, waren sommige kinderen heel erg blij. De leraar vertelde dat ik weg ging. Ik had liever gewild dat niemand het vertelde en dat ze later achter kwamen dat ik weg was. Toen de leraar dat vertelde, gingen 2 jongens uit mijn klas juichen. Ik hoorde ook een paar kinderen Yes fluisteren. Op dat moment voelde ik me zo verdrietig en boos . Ik weet niet wat ik al die kinderen heb aangedaan om zo blij te zijn dat ik weg ging. Ik heb wat problemen met mijn woede onder de controle te houden. Ik was zo boos en verdrietig op dat moment. Ik was niet aan het na denken. Ik stond op van mijn stoel. De tranen rolden over mijn gezicht. Ik huil niet vaak. Ik kon het gewoon niet meer aan. Het was te veel. Ik liep naar voren en ging voor de hele klas staan. Ik wachtte 10 seconden ongeveer. In die 10 seconden was het muis stil in de klas. Iedereen wachtte af. Na 10 seconden stak ik mijn middelvinger op en schreeuwde Fuck jullie allemaal! Iedereen keek mij met grote ogen aan en verward. Ik hoorde een paar kinderen lachen. Daarna rende ik de klas uit. Natuurlijk moest ik de deur heel hard achter me dicht slaan. Ik moest mijn woede even uiten. Een paar kinderen, die toen op de gang waren, keken mij heel raar aan. Het boeide me niet, wat ze dachten.

Dat soort dingen zijn vaker gebeurd maar nooit echt ik de klas gebeurd. Ik heb er spijt van maar tegelijkertijd ook trots. Na een tijd viel ik eindelijk ik slaap.

**
Hee!!!
Dit is het eerste hoofdstuk dan! Word niet boos op de spel fouten. Ik ben niet zo heel erg goed in spellen. Sorry alvast!! Hoofdstuk 2 komt snel!

My Life In BrooklynWhere stories live. Discover now