Papunta sina Richard kasama ang kanyang asawa sa college reunion ng kanyang batch na gaganapin sa isang resort sa Tagaytay na pagmamay-ari ng isa sa kanyang mga kaklase noon. They're on their way to the resort when one of his close friends called him. It's Anjo, one of his teamates in the basketball varsity way back.
"Paki-loud speak, hon." Paki-suyo niya sa asawa habang nakatingin siya sa daan.
"Brader! Asan ka na ba? Kanina pa kami nandito, ikaw na lang ang kulang!" Anjo said without even greeting him first.
"Eto na nga, malapit na kami..."
"Kami? Ay! Kasama mo si Lea? Akala ko ba, hindi siya makakasama sayo?"
His wife chuckled.
"Hi, Lea!" Bati nito sa asawa niya.
"Hello, Anj!"
"O, siya. Hindi ko na kayo iistorbohin para makarating na kayo agad rito..."
Then they heard laughters. Must be his gang, he thinks.
"Dalawang dekada na ang nagdaan, hindi parin nagbabago yang si Ricardo! Late pa sa lahat ng late!" He heard someone yeld. If he's not mistaken, it's Joey, the oldest among them.
"Mga ugok! Naririnig ko kayo!" He exclaimed and laughed a bit.
"Hala! What's up, brader!"
"Wag mo'kong mabrader-brader dyan! Sige na.. daldal niyo.."
He heard them laughed again.
"Sige na.. hintayin ka nalang namin, pretty boy!" At tsaka ulit ito nagtawanan.
He shook his head and smiled.
"Mga gago!" He said and ended the call.
Napatingin siya sa kanyang asawa na kanina pa pala nakangiti.
"Bakit?" He asked.
Lea shook her head. "Wala lang.. ang kulit niyo paring magbabarkada hanggang ngayon..nakakatuwa."
He grinned and held her hand. He slipped his fingers on the spaces between hers and rested it on his lap.
Inabot din sila ng mga kalahating oras bago makarating sa resort. Pagkarating nila ay agad silang sinalubong ng kanyang mga kaibigan na na nagkukwentuhan sa resto sa hotel na kanilang pamamalagian. Kasama rin ng mga ito ang kani-kanilang mga asawa. Si Sandra, asawa ni Joey. Si Janice, asawa ni John. Si Jean, asawa ni Anjo. Si Zoren, asawa ni Carmina. At si Andro, asawa ni Amy. Naroroon rin sa paligid ang iba pa niyang mga kabatch na hindi na niya masyadong maalala ang mga pangalan. Kilala siya ng mga ito dahil hindi maipagkakailang sikat siya noon sa kanilang unibersidad. Siya lang naman si Richard Gomez, number 8, ang MVP ng kanilang kopunan. Magiliw din niyang ipinakilala ang kanyang magandang asawa na si Lea sa mga ito.
"Grabe, brader! Wala paring kupas!" Komento ni John, isa sa kanyang mga kaibigan. Then he looked at his wife. "Alam mo ba Lea? Yang asawa mo, matinik yan noong college!" Kwento nito rito.
Carmina and Amy nodded in agreement.
Natawa naman si Lea ng bahagya.
"Naku, sinabi mo pa! Sa sobrang tinik niyang si Ricardo, pati mga magagandang prof namin noon, pinopormahan.." Joey added.
"Hoy, hoy! Wag niyo nga 'kong sinisiraan sa asawa ko." He said to his friends who bursted into laughters. Umakbay siya rito. "Wag kang maniwala sa mga yan.." he whispered which made her giggle.
"O, kita mo! Kahit asawa mo hindi naniniwala sayo!" At tsaka ulit ito nagtawanan.
"Kayo talaga... Si Ricardo na naman ang nakita niyo..." singit naman ni Amy. Ricardo ang pet name ng mga kaibigan niya sa kanya. "Pero Lea, naging good boy na yan noong third year college na kami.."
