Yine bir One Shot ile merhaba :) umarım beğenirsiniz
iyi okumalar ~
'' Hayır olmaz, 3 gün sonraya ertelense?.. pekala anlaştık'' louis'nin fısıltıyla gelen sesiyle meraklı bakışlarımı mutafağa yönlendirdim. benden sakladığı ne olabilirdi? o söylemeden sormayacaktım. Gülümseyerek mutfaktan çıkıp yanıma oturdu.
'' ne izliyorsun canım?'' yüzüne bakmamamdan hoşnut değldi.
'' film'' dedim düz bir sesle, içimde ki merakı dışa vurmak istemiyordum. Ama sağ taraftan gelen tatlı kıkırtılar herşeyi batırdığımın resmiydi.
'' hım.. birlikte izliyoruz o zam--' cümlesini bölen telefonumdu. cebimden güçlükle çıkarıp arayana baktım
'' hey valerie!'' dedim sevinçle uzun zamandır sesini duymuyordum özlemiştim.
'' harold nasılsın?''
'' iyiyim güzelim, sen. ne yapıyorsun? nerelerdesin beni ne kadar ihmal ettiğinin farkında mısın?'' nefes nefese cümlemi bitirdiğimde telefondan tatlı kahkahası duyuldu.
'' sakin ol, bende iyiyim. işten ayrıldım ve biraz tatil yapıyorum.''
'' her neredeysen yanıma gel özledim.'' dedim mızmızlanarak louis ile göz göze geldiğimde başını sallayarak onaylamıştı. eski arkadaşlarımdan sadece valerie ile yakındı ve ikisinin çok iyi anlaşıyor olması beni mutlu ediyordu. uzun uzun konuştuktan sonra isteksiz olsada gelmeyi kabul etmişti. mutlulukla telefonu kapattığımda louis elimden tuttu.
'' Bir kaç gün sonra maçım var, az önceki konuştuğum futbol klubü başkanıydı. yanlış anlamanı istemiyorum bebeğim'' elimin üstüne nazik bir öpücük bıraktı.
'' kıskandığımı biliyorsun, beni kızdırmak için yaptın değil mi?'' sorduğumda güldü. ah be adam! güldüğünde kalbime neler yaptığını bir bilsen..
***
Bir kaç gün oldukça yoğun geçmişti louis maç için oldukça heyecanlıydı. takımı kazanırsa gelirleri bağışlanacaktı ve bunun için ayrı bir titizlikle davranıyordu. ve bugünde valerie geliyordu. louis çalışmasını erken bitirdiğinde havaalanın yolıunu tuttuk. sürekli telefondan saati kontrol ediyordum. bu heyecanıma louis güldü.
'' Sevgilim sakin ol, geç kalmadık '' elimi sıkıca tuttuğunda rahatlamıştım. arabayı büyük otoparkta bırakıp gizlice içeri süzüldük. eğer fark edilseydik iyi şeyler olmazdı. yolcuların çıktığı yere hızla ilerdiğimizde siyah büyük bavulun üstünde oturan arkadaşımı gördüğümde koşup sıkıca sarıldım.
'' Hey, biraz yavaş nefes alamıyorum'' şakayla karışık söylediğinde geri çekildim. elleri yüzümde gezerken ağladığımın farkında değildim. louis uzaktan bize el sallarken valerie'nin bavulunu aldım.
