Martyr Better

One Shot

Bakit kaya may mga taong martyr?yung tipung paulit ulit kanang sinasaktan,pero heto ka parin,nakabantay,nakasunod sa kung saan man sya pumupunta.At ang pinaka masakit kahit alam munang ikaw at ikaw din ang masasaktan.. pero heto, tiniis mo parin!

Tiniis mo ang lahat,ang lahat nang iyung nakikita,naririnig!kahit ang sakit sakit!

Titiisin mo ang sakit kapalit nang kasalanang di mo naman sinasadya!

Ako nga pala si Venice Del Valle,21 years old,simpleng babae,di kagandahan di rin kapangitan,ang aking ganda ay katamtaman lang.

Kala ko ang love story ko ay matatapos na sa masaya.Pero di pala.Ang akala kung masaya ay sakit at kalungkutan ang sinapit.

Venice POV

Maaga akung nagising para ipagluto nang pagkain si Drake.Dahil sigurado akung bogbog sarado naman ako sakanya kung di ko magawa ang pinapagawa nya.

Si Drake ay asawa ko nang halos 2 taon na.Maaga kaming kinasal dahil sa business business na yan..syempre nung una,ayaw naming dalawa.Pero nung pinagsama na kami nang magulang namin sa iisang bahay ay, natutunan naming mahalin ang isa't isa.But di pakami kasal dun.sadyang pinagsama lang kmi nang mga magulang namin.Masaya kaming dalawa.. halos walang araw na di kmi lumalabas.Kain sa labas,mamasyal,mag shopping.Halos di mo kami mapaghiwalay.Minsan nga may narinig kami na naguusap na subrang sweet daw namin ni Drake.Perfect couple daw kami hahaha.

Pero ang lahat nang yan ay nagbago.

"Venice!!!!! Sigaw ni Drake.Ano!?nasan na ang mga pagkain dito!?uunahin mo pabayang pag iimagine mo ha?!"galit na sigaw nya."tatanga!tanga kapa dyan ha!?"sigaw nya ulit sakin.

"Ah..wait lang drake...ihahain ko na."mahinang sagot ko.Kukuha nasana ako nang pagkain nya nang magsalita sya.

"Wag na!nawalan na ako nang gana!letseng buhay to!"sabi nya at lumabas nang bahay.

Yeah araw araw ganito kami ni Drake.Basta dimo nagawa ang pinapagawa nya?Sigawan ang patutunguhan.Pero laking pasasalamat ko ngayun.Dahil di nya ako sinaktan.Oo sinasaktan ako ni Drake.Yung tipung iiyak ka sa subrang sakit.

Gusto ko nang bumalik ang dating drake na minahal ko.Yung masayahin,makulit,matulungin,mapagmahal.Pero mukhang isang panaginip nalang ata yan.Dahil subrang laki na nang pinagkaiba nya sa ngayun at noon.Nagkaganito lang naman sya nung,

(Flashback)

"Ahhm,bhe alis muna ako ngayun ah.May pupuntahan lang ako saglit."pag papaalam ko sakanya.

"San punta mo bhe?samahan nakita."Tanung nya.

"Naku wag na po...babalik po agad ako eh...di po ako magtatagal doon."Paglalambing ko sakanya.Bibili kasi ako nang regalo para sakanya...sa paparating na birthday nya.Sshhhh lang kayo hehehe.

"Ah sige mag ingat ka bhe please?balik ka agad ah?"sabi nya at hinalikan ako sa noo."Pahatid nakita kay mang loloy,okay?"dagda nya pa.