[Stony] Present Perfect Continuous

Present Perfect Continuous

สตีฟบรรจงใช้ฝ่ามือจับข้อเท้า ไล่นิ้วจากน่องจนมาหยุดอยู่ที่ต้นขาด้านใน เจ้าของร่างที่ถูกปลุกเร้าข่มตาแน่น เชิดใบหน้าขึ้น สั่นสะท้านจนครางแผ่ว เคลื่อนจมูกไปสูดดมกลิ่นน้ำหอมราคาแพง กดจูบผิวเผินบนริมฝีปาก งับซอกคอเล็กน้อย และไล่ขบเม้มลงบนแผ่นอกที่กระเพื่อมขึ้นลง ไล่ต่ำลงมาที่กล้ามหน้าท้องเป็นลอนสวย และใช้ปลายลิ้นลากจากล่างขึ้นไปจรดกับปลายคาง

ตอนที่กำลังแลกจุมพิตฉ่ำน้ำ สตีฟถูกร่างเล็กกว่าโอบรอบคอจนร่างกายแนบชิดกว่าเก่า เสียงพร่าพร่ำเรียกแต่ชื่อของเขา ลมหายใจผะแผ่วร้อนรดที่หัวไหล่ ทำให้ความรู้สึกปั่นป่วนที่ท้องน้อยยิ่งอาละวาดวุ่นวายจนแทบจะระเบิดออกมาซะตรงนั้น

ยกขาขึ้นพาดบ่า ก้มลงสูดกลิ่นน้ำหอมอีกครั้ง ราวกับพยายามจดจำให้ขึ้นใจก่อนที่จะจางหาย กดจูบไปทั่ว ฝังรอยตามร่างกายเปลือยเปล่าจนแทบไม่มีพื้นที่หลงเหลือ เสียงเอี๊ยดอ๊าดของเตียงเดี่ยวหลังเก่าดังไปทั่วห้องเช่ารูหนู แต่น่าแปลกที่สตีฟกลับได้ยินเพียงเสียงที่เปล่งออกมาจากริมฝีปากของอีกฝ่าย

เมื่อพายุแห่งห้วงอารมณ์ผ่านพ้น เตียงเล็กคับแคบเกินกว่าที่เราสองคนจะนอนเบียดกัน คนตัวเล็กกว่าขึ้นมานอนเกยบนตัวของเขา สตีฟทอดมองชายที่ตนหลงรัก ลูบศรีษะชื้นเหงื่อแผ่วเบา ดวงตาสีฟ้าปิดลงครึ่งหนึ่งด้วยความเหนื่อยอ่อน และในที่สุดสตีฟก็ผล๊อยหลับไปทั้งอย่างนั้น

แสงแดดเล็ดลอดผ่านผ้าม่านผืนบางซึ่งวูบไหวเล็กน้อยจากแรงลม โทนี่ตื่นแล้ว เขานอนตะแคงข้าง ผินหน้ามองออกนอกหน้าต่าง จากมุมนี้ที่สตีฟมองเห็น เขาเห็นแสงแดดตกกระทบลงบนดวงตาสีน้ำตาลเหมือนดินในกระถางต้นไม้นั้นจางลงอย่างเห็นได้ชัด มันส่องประกายวิบวับ งดงามจนสตีฟไม่อาจละสายตาออกไปได้เลย