''Tyler,Tyler,Tyler, hadi uyan bu gün Bay Dun ile randevun var."dedi annem. Bunu uykumda duydum ve sabah güne başlamak için güzel bir cümle değil. Psikiyatristler salak olur . Salak. Hepsi para için iki ilaç yazıp bırakırlar. Ve bu adamın iyi olacağını düşünmüyorum. Tanrım 25 yaşında bir psikiyatrist ne kadar iyi olabilir ki . Ailem yaşlarımız yakın olduğu için iyi olabileceğini söyledi. Beş yaş. Yirmi yaşıma gelmeme rağmen hala hayatıma onlar karar veriyor. Saçmalık. Ne zaman doktora gidebileceğimi biliyorum. Psikolojik yardım mı? Takmıyorum. Gidip duyduğum sesleri, gördüğüm şeyleri anlatacağım ve sonra iki ilaç bam bitti.
"Tamam anne."dedim . Sakince yatağımdan ayrılıp ayağa kalktım.
Onu seviyorum onunla kavga etmek istemiyorum.
Bir saat sonra
Tavanın köşesindeki hopörlörden ses geldi Tyler Joseph. Yavaşça bekleme koltuğundan kalkıp, kapısının yanında mavi-beyaz bir tabelada Joshua Dun yazan yere girdim. Bay Dun kafasını bana çevirip "Ah, sen Tyler olmalısın."dedi gülümseyerek. "Evet."deyip kafamı salladım. Bay Dun'ın 'çok güzel' gibi bir şey mırıldandığını duydum. Bunun üzerine kafamı kaldırıp "Hıh" dedim. "Ah yok bir şey Tyler, otur lütfen."dedi ve koktuğu gösterdi.
YOU ARE READING
I.I.T.Y.T.W.K.M.W.Y.S.? / Joshler
Fanfiction"Josh tekrar güler misin?"diye sordu Tyler. Onun gülünce çok daha güzel olduğunu düşünüyordu. "Neden?"diye sordu Josh. Tyler tereddüt etmeden sağ avcunu Josh'ın çenesinin sağ tarafına koydup alt dudağına hafifçe baş parmağını dokundurdu. Gözüne baka...
