HOOFDSTUK 1

17 3 0
                                    

POV Dillen

'Dilllll doe je wekker  nou is uit!! Dat kreng is al een half uur aan het kraaien!...

Dill doe hem nu godverdomme uit! Echt je wilt niet dat ik nu naar je toe kom hoor... Ik kom hoor! Dill dit is echt niet meer leuk nu, heel het huis is wakker door jou!'

Wat nou als mensen kunnen vliegen. Ik kijk naar een roze/blauwe lucht met allemaal vliegende mensen. Ze zwaaien naar mij en ik zwaai terug en als je heel goed kijkt, dan zie je wel eens een konijn langs komen. Ik laat me vallen op de grond en pluk een bloemetje uit het gras. Het ruikt heerlijk. Mijn vriendin Sterre heeft haar speaker aan staan. Het gaat als volgt 'piep piep piep piep piep'. Ik moet toegeven dat ik het zelf niet de leukste muziek vind om naar te luisteren, maar als zij dat wilt... Ik kijk weer rustig naar de vliegende mensen. Oh wacht het zijn opeens engelen geworden, ach ja ook goed.

'Dillen! Ik ben het echt zat nu.'

De engelen gaan opeens allemaal naar mij roepen, wat heb ik verkeerd gedaan? En de spieker van Sterre gaat steeds harder. 'PIEP PIEP PIEP PIEP'
Dan stopt het geluid, hè hè ik werd al bijna gek. Ik draai me nog een keer om en voel dan een hand op mijn schouders en het begint hard aan me te schudden. Ik word wakker. Shit, het was een droom en dan zie ik de boze grote groene ogen van mijn broer.

'Jij bent gewoon ongelooflijk Dillen! Waarom word je nou nooit wakker van wekkers? Je zei toch dat het niet meer zou gebeuren?'

'Of jij me zo lekker wakker hebt gemaakt!' Roep ik terug.
'Jij hebt de Engelen omgetoverd in duivels en je weet dat ik daar bang voor ben!'

'Als je nou gewoon wakker word van dat kuiken dat vermoord word, dan kom je nog geen eens toe aan die duivels! Ik laat je nog liever te laat komen, dan dat jij ooit nog je wekker zet. Ik hoef vandaag niet naar school hoor en raad eens wie nu als eerste wakker is!?'

'Ben je klaar bromsnor?' Ik kijk naar mijn wekker en zie dat het al 08:15 is en 08:30 begint mijn eerste les.

'Ships zakjes met pindasaus!' Ik gooi mijn deken van mij af en duw mijn broer uit mijn kamer. Ik hoor nog een paar scheldwoorden uit de gang komen, maar negeer het dit keer. Als ik net wil beginnen met aankleden komt mijn jongere zusje mijn kamer in.

'Ik ben wakker.' Zegt ze met haar knuffels in haar handen. 'Gaan we spelen?'

Ik geef een aai over Stijn haar hoofdje. 'Nee sorry Stijntje ik moet naar school. Als ik thuis ben goed?'

Mijn zusje knikt en loopt de kamer weer uit. 

Ik begin met omkleden. Het is nu januari en behoorlijk koud. Ik kijk naar mijn truien die op een stapeltje in mijn kast liggen. Ik pak een oversized zwarte hoodie en een lichte spijkerbroek met gaten die al behoorlijk zijn uitgescheurd. Ik doe mijn bruine haar in een hoge staart en haal er wat plukjes aan de voorkant uit voor een speels effect. Ik doe wat mascara op en pak mijn rugtas in. Ik loop naar beneden en mijn vader en moeder zitten aan de tafel. Mijn vader met de krant voor zich en mijn moeder zit zoals elke ochtend achter haar kruiswoordpuzzels.

'Goedemorgen!' Ik kijk mee over de schouder van mijn moeder. 'Dat is pseudoniem' en met mijn vinger laat ik aan mijn moeder zien dat het past. 

Mijn moeder zet haar leesbril iets beter op haar neus en kijkt mij even verbaasd aan, dan draait ze zich weer terug naar haar puzzel en vult het woord in. 

'Bedankt he.' Mompelt ze.

'Altijd.' Zeg ik en ik loop naar de fruitschaal. 

Ik pak een appel en steek het een paar seconden onder de kraan. Ik besluit het op de fiets op te eten en loop richting de gang.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: May 07, 2019 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Te slim afWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu