Ο μπελάς στη ζωή μου

Η Μετακόμιση

-Μαμά τι ώρα θα πάμε στο αεροδρόμιο?
-Σε πέντε λεπτά παιδί μου
-Οκ μαμά...
-Μάζεψε και τα πράγματα του δωματίου σου που χρειάζεται!
-Οκ...
-Αντε αντε!
Τώρα η Μαρκελα είναι μόνη της στο δωμάτιο:
-Αααχ αντίο σπίτι,αντιο παλιά κουζίνα... Αντίο φίλοι..
Μπιιπ Μπιιιπ! (Phone ring)
-Ναι??
-Γειά κολλητή!
-Γειά Εύα.. 😢
-Κλαις?
-Ναι κλαίω...
-Μα γιατί?
-Γιατί φεύγω για Νορβηγία δεν θυμάμαι??
-Αα ναι....😭😭😭😭😭
-😭😭😭😭
-Δεν πειράζει θα μιλάμε με Skype!! 😀
-Ναι αλλά δεν θα είναι όπως παλιά!! 😢
- Μην στεναχωριεσαι θα κάνεις καινούριους φίλους!
-Οκ αλλά πρέπει να φύγω...
-Καληνύχτα καλό ταξίδι
-Γειά
Μπιπ
Όταν έφτασαν στη Νορβηγία ενα αίσθημα μελαγχολίας κάλυψε το πρόσωπο της Μαρκελας.
-Παιδί μου γιατί κλαίς?
-Μου λείπει η Ελλάδα..
-Τι να κάνουμε εκεί τώρα έχει δουλειά ο μπαμπάς σου!
-Γυναίκα όμως πρέπει να πεις ότι είμαι στην αεροπορία και έτσι με πήγαν εδώ δεν μπορώ να αρνηθω!
-Οκ μαμα οκ μπαμπά που είναι το σπίτι μας??
-Στο Τrofors
-Οκ... ΤΙ ΣΟΒΑΡΆ ΜΠΑΜΠΆ ΣΤΟ ΤORFORS??!!
-Ναι γιατί?
-Είναι τέλεια χώρα!!
-Οκ κορίτσι μου!
ΣΤΟ ΝΈΟ ΣΠΊΤΙ
Είχαν πολλά να συμαζεψουν....
Να τακτοποιησουν...
Να βάλουν όλα τα πράγματα στη θέση τους...
Η Μαρκελα πήγε λίγο έξω να δει αν υπήρχε κανένας... Και υπήρχαν δύο καστανοξανθα αγόρια...