SORUN BENDE

19 2 2
                                    

bugün yine acı çeke çeke ve okula bütün nefret cümlelerimi yağdırarak yürüyordum.Neden gitmek zorundaydım? yani gitmesem nolurdu ? beynimin kullandığım kısmı araya girdi

-ben sana söyliyim nolacağını annen seni o kadar okutmaya çalıştım saçımı süpürge ettim sen okumuycam diyosun ve o anda da elindeki her zor zamanımda yanımda olan popoma yediğim o terlik bi diğer seçenek ise bakkalın 30 yaşındaki oğlu sümüklü ahmetle beni istemeye gelmesi allahım sen koru tövbe yarappim

şu beynimle her gün her saat kavga çıkıyor hiç anlaşamıyoruz en sonunda zombiler gezegenine taşınıp beynimi yemeleri için oturup bekliycem gezegen diyorum yani öyle biyer olsaydı keşke gereksiz insanları oraya atıp kurtulurduk şu söylediklerime ve yaşadıklarıma bakarak hiçbir insanın yalnız olmadığını düşünüyorum şuna baksana susturamıyorum beynimdeki düşünceleri ben bunları düşünürken ayağımın kaldırım taşına takılması ve yere düşmemle irkildim aferim simay yaptın yine yapacağını şu sakarlık ölüm sebebim olmassa ben simay değilim bunları düşünürken hala yerde olduğumu fark ettim tam da okulun karşısındaki kaldırımda düşmüştüm nası bu kadar becerikli bi insanım heryerde kendimi saniyesinde rezil ediyorum

Selam arkadaşlar bu benim ilk hikayem bu yüzden bağzı yerler de hatalarım olabilir kb inş beğenirsiniz takip atmayı unutmayın olurmu tatlışlarım😊💘

KAÇIŞWhere stories live. Discover now