Alam niyo ba ang kwentong kumakalat tungkol sa mga higante, totoo kaya talaga ang mga ito o talagang bunga lamang ito ng ating malawak na pag-iisip. Sa madaling sabi, ito ay bunga lamang ng ating imahinasyon.
Ngunit ayon sa aking lolo, isang albularyo o manggagamot sa amin ay marami na siya nakaka-usap na mga di natin nakikitang mga nilalang. Hindi naman sa sinasabi kong hindi normal si lolo talagang kaya lang niyang kausapin ang mga nilalang sa kabilang buhay at isa na dito si Payag-ang.
Ang higanteng naninirahan sa masukal na kagubatan ng Alangilan sa probinsya ng bukidnon. Ayon sa kanyang kwento may roon dawng malaking kweba sa gubat na iyon sabi-sabi lang daw yon ng mga matatanda noon. Ngunit hanggang isang gabi ay talagang kondisyong pumunta si lolo sa malaking ilog ng kumaykay, nakikita kasi niyang maganda ang tempo para sa panghuhuli ng mga palakang maipagpapalit niya ng bigas.
Ang gagawing umagahan ng kapapangank ko palang nanay wala pa kami non iwan kolang kong saang parti pa kami nakatago kay tatay! heheheh biro lang, balik tayo nong nasa sapa na siya ay may naririnig siyang kong ano-anong gumagala sa kapaligiran, nakikita niya kong ano ang mga ito parang galit daw kay lolo.
Iwan ko lang kong bakit di naman sinabi ni lolo. Habang abalang-abala siya sa kahahanap sa mga palaka ay wala talaga siya makuha o mahuling kahit isa lamang sa mga ito kong kaya namay nagpatuloy, na lamang siya sa paglalakad hanggang napakalayo na talaga ang kanyang nadaanan, hanggang sa may napansin siyang hugis ng paa na nakamarka sa isang napakalaking bato.
Pagkalaki-laki ng kanyang paa, halos ngunit ang ipinagtataka ni lolo ay isa lamang ito hindi niya ito pinansin nong makaabot nanaman siya sa kabilang dulo nong sapa, ay nakakita ulit siya ng ganong marka sa bato parang bago pa ito kong tatakbo siya at hahabulin ay maaabutan pa niya ito wla talaga siyang, kahit nakikitang maliit na palaka para inubos ata ng malaking iwan koba tao ba ito o anong halimaw.
Habang patuloy si llo sa paglalakad ay nakita niyang nasa dulo napala siya ng talon sa gilid nito ay may malaking bato nakong saan ay may sapang makipot na kanyang madadaanan inilawan niya ito ng kanyang pang-ilaw nakita niyang napakaraming palaka. Ang naghihintay sa kanya .
Ngunit alam niyang hindi dapat na magpatuloy, sapagka't naabot na niya ang talon kong kaya'y kailangan niyang akyatin ang pang-pang at humanap ng paraan na makauwi.
dilikadong dumaan sa pang-pang lalo pat mabato ang ibaba nito nakong mahuhulog ka sa isa lang pagkakamali ay patay ang punta mo . o kaya namay may ahas na maging sanhi na magugulat ka at maka bitaw, sa sang iyong hahawakan pagkataas-taas.
aakyat na sana si lolo ng bigla siyang may narinig na malaking boses na mula sa malaking bato sa baba ng talon . anays abi nong boses wag kamonang umalis sapagka't matagal akong naghihintay sayo .
hindi daw natakot si lolo sapagkat alam niyang hindi tao ang kanyang kausap isa itong malaking taong maitim , kong kayay pumunta siya doon sa mas maraming mga tuyong kahoy, at kawayan ang layo-layo nila ngunit kong aabutin ng nilalang si lolo ay tiyak. patay ito nagsimula dawng magpaapoy ang malaking tao doon sa tapat ng malaking bato nagliliyab,
daw ang apoy samantalang si lolo naman ay swerteng napunta doon sa mga tuyong kahoy, at kawayan na talagang magpuputokan ang mga ito kong sisilaban ng apoy.
gamit ang kanyang posporo, ay sinindihan niya ang mga tuyong sanga na nasa kanyang harapan dahil sa di umulan ay madali itong kinain ng apoy na nagsanhi nang napakalakas na apoy, nag-uusap ang dalawa dahil sa si lolo ay isang albularyo, at alam niya ang tungkoL sa panggamot.
Dahil nga isa siyang albularyo gamit ang makapangyaring salita ay kinalaban niya ang higante na ang panggalan pala ay Payag-ang, at niyaya pa nga siya nito na manigarilyo ibinigay sa kanya ni Payag-ang, ang kaputol ng tabako na ayon kay lolo.
gagawin. daw niya itong panguntra sa lamig ay kaya paniya ipuloput ito sa buong katawan ng 3 hanggang limang beses ganon daw ito kalaki kahit kaputol lang akalain mo nga nman ano.
Ngunit hindi ito ginamit ni lolo habang pinang mamasdan ang umaapoy na sigarilyo ni Payag-ang na sinlaki daw nang paa ng isang matabang babae parang sa hawak nong heganti ay tama-tama lamang ito kong kaya gamit ang maliit na tabako ni lolo, ay sinindihan rin niya ito kasi kailngan dawng tapatan ng antok ang hegante dahil .. ilalagay ka niya sa kanyang kili-kili.
Doon niya inilalagay, ang kanyang manga nahuhuling palaka mag-aalas kwatro na daw ng umaga ng nag- anyaya itong uuwi na daw sila, sabi niya kay lolo na mauna daw itong lumakad.
Ngunit hindi pumayag si lolo sabi niya na siya daw ang maunaw kong kaya nauna si Payag-ang na lumakad halos apat na lakad lang daw niya yong mataas na pang-pang at naglaho na ito. Ngunit sa kabilang bundok ay naririnig parin daw ni lolo ang kayang sinasabi na ibig sabihin matalinong tao daw si lolo siguro yong wika nila ay wikang gingamit ni lolo sa panggagamot saka pa daw siya lumakad mag bubukang liwayway na ng marating niya ang patag ng pinyahan.
Dahil sa taas ng pang-pang wala siya mi isa mang dalang palaka tanging yong dahon lamang ng tabako ang dala niy sabi ni lolo ginagamit daw niya ito sa panggagamot. Ipagpapatuloy.........
