BİR ÖZEL HAREKATÇI

1. bölüm asker olma hayalim

Yine her sabah ki gibi annem beni yatağımdan kaldırmaya çalışıyordu.Ben ise her sabah gibi ısrarla kalmıyıyordum.En sonunda annem bir şekilde kaldırdı ve her zaman ki gibi yatağımdan inip banyonun yolunu tutum . Banyo ya girip serin bir suyla yüzümü yıkıyıp çıktım . Odama gidip üstümü giydim çantami da odamdan alıp kapının yanına koydum. Daha sonra annemin sesi kulağıma hafifçe geldi. " Kızım hadi kahvalti yap servisin gelecek " diyor du . Bende tamam diyerek geçiştirdim . Daha sonra mutfğa gidip hizli hizli yaptim kahvaltimi daha sonra kolumda ki saate baktim saat tam 8.50 ydi servis gelirdi birazdan . Hemen montumu giyip ayakkabilarimi ayağima takip çıktım.
Aşağıya indiğimde servis gelmemisti bende merdivenlere oturup merdivenlerde servisi bekledim . Ve otururken düşündüm "Ben acaba büyünce ne olacağım yani hangi meslek te calisacaktim 🤔🤔 " diye düşündüm sahiden ne olacaktim . Hic dusunmemistim. Aslinda aklimda vardi bir kac birsey ama hic ciddi olarak düşünmemiştim . Aklimda ki şey özel harekatçi ydi ben kucuklugumden beri onu istiyorudum . Zaten bir sona sonra lise sinavina girip gidecegim liseyi belirleyecektim. Amacim askeri liseydi ilk baslarda ailem karsi cikti. Fakat sonradan onlarda alisti hatta abim ben dron 'larin kursuna yazdirdi ve oraya gidecektik oraya alirlarsa 7 aylik bir eğtim görecegiz . Daha sonra o eğtim den sonra mulakata girecrğiz ondan sonra bize bir sertifika verilecek ve insansiz hava araçlari kullanmaya gelecekmis sira iste boyle ben cok istiyordum onlar hakkinda her sey biliyor derken servis geldi . Ve servise binip cama bakarak dusunmeye devam ettim.
Ve artik ben karar vermistim. Asilda ben tam bir ozel harekatciydim.
Bu aslında uzun bir zamandır beynimde geziyordu. Ve hatta ailemle de paylaşmıştım . Fakat onlar tesettürlü olduğum için zor olacağını düşünmüşlerdi. Fakat hala benim o meslek uğruna ölecek kadar sevdiğimi anlamamışlardı. Ben de şehit olarak anılmak istiyordum .