Τυφλός Έρωτας

182 33 27
                                    



«Τώρα βρήκε να τελειώσει η μπαταρία» λέω, αφήνω το λάπτοπ στο κρεβάτι και σηκώνομαι να ψάξω τον φορτιστή. « Που το έβαλα το αναθεματισμένο;» λέω από μέσα μου και κοιτάζω παντού εκνευρισμένη. Επιτέλους τον βρήκα, τον βάζω στην πρίζα και συνεχίζω το παιχνίδι μου με αγωνία, γιατί έχουμε διαγωνισμό στο Smeet και πρέπει να κερδίσουμε τους Ισπανούς.

Είμαστε μια ομάδα πέντε ατόμων με την ονομασία ΄Pythagoras΄, πέντε γυναίκες σκόρπιες σε όλη την Ελλάδα, όμως τις γνωρίζω έξι χρόνια, είμαστε πολύ καλές φίλες καθώς τις έχω συναντήσει και από κοντά. Η Έλλη, Η Μαρίνα, η Έλσα, η Βάγια και εγώ, η Στεφανία. Έχει μια εβδομάδα που ξεκίνησε ο διαγωνισμός, κυνηγάμε το Κυρίαρχο Πρωτάθλημα και μας πάνε πολύ κόντρα οι Ισπανοί όμως κρατάμε την πρωτιά με νύχια και με δόντια και πολύ προσωπικό χρόνο. Ανοίγω το ομαδικό chat και στέλνω μήνυμα.

« Βάγια, άνοιξε το room castle και πάρε όσα dames μπορείς. Σε μισή ώρα μπες ξανά. Το ίδιο θα κάνω και εγώ. Κορίτσια και εσείς μην περιμένετε πολύ γιατί θα μας περάσουν. Λίγο θέλουν».

Τελειώνω το μάζεμα των dames και το κλείνω προς το παρόν. Πείνασα και πρέπει να μαγειρέψω. Ανοίγω το ψυγείο, βγάζω το αγαπημένο μου φαγητό και βάζω το τηγάνι να κάψει. Λατρεύω τις ψαροκροκέτες. Έχω και σαλάτα με ρόκα και μαρούλι και στρώνομαι στο τραπέζι. Την στιγμή που πάω να βάλω την μπουκιά στο στόμα, ακούω έναν ήχο στο λάπτοπ που δηλώνει ότι κάποιος μου έστειλε μήνυμα. Αφήνω για λίγο το φαγητό μου για να δω, ποιος μου γράφει.

« Ότι και να κάνετε δεν πρόκειται να κερδίσετε, γατάκια».

«Γατάκια;;;» φωνάζω με απορία. Ποιος είναι αυτός; ανοίγω το προφίλ του και τι να δω. Ένας από τους Ισπανούς. Ξέρει ελληνικά; αναρωτιέμαι και απαντώ.

«Τα γατάκια γρατζουνάνε, αγόρι μου. Και μερικές φορές πολύ άσχημα!»

Κοίτα θράσος σκέφτομαι και πάω να συνεχίζω το φαγητό μου. Χτυπάει το τηλέφωνο μου, βλέπω ότι είναι η μητέρα μου και απαντώ.

«Κορίτσι μου τι κάνεις; Μην μου πεις ότι είσαι ακόμα στο λάπτοπ, σε αυτό το παιχνίδι;»

«Ναι μαμά, ακόμα παίζω. Πέρα από την δουλειά μου δεν έχω κάτι άλλο να κάνω, γιατί με νευριάζεις;»

«Γιατί Στεφανία, είσαι είκοσι εφτά χρονών. Βγες λίγο έξω, πάνε μια βόλτα με τις φίλες σου να γνωρίσεις και κανέναν!»

Τυφλός ΈρωταςWhere stories live. Discover now