Sweetheart 1 COMPLETED (Published by PHR)

Chapter 1

MULA sa gilid ng bintana niya ay tinatanaw ni Kimberly ang mga taong naglalagay ng mga mesa sa bakuran nila. Ngayong araw na ito ang kasal ng Kuya Patrick niya kay Laila. Isang kaibigan at dating kamag-aral. At kahit ang reception ay sa kanila gagawin, nagpa-cater ang mga magulang niya.

Bahagya pa siyang nagulat nang sumungaw mula sa pinto si Cristina, ang Mommy niya.

"Are you ready, hija? Halika na," wika nito.

Isang tipid na ngiti ang isinagot niya. Dinampot ang maliit na bag sa kama. "Ayos na ako, Mom."

Magkasabay na bumaba ng hagdanan ang mag-ina. Nasa ibaba si Patrick at palakad-lakad. Makisig sa suot na Barong-tagalog na yari sa jusi.

"Mom, Dad, tara na at baka mauna pa si Laila sa simbahan," apura nito.

Natawa si Joseph, ang Daddy nila. "Relax, son. Maaga pa. Maghihintay ka lang nang matagal sa simbahan at lalo ka nang matetensiyon doon."

Tinapunan ni Patrick ng tingin si Kimberly. Mula ulo hanggang paa.

"Motherhood really suits you, sis. You've grown even prettier." Pagkatapos ay bumahid ang lungkot sa mukha nito. "Alam mo bang ikaw dapat ang maid of honor namin ni Lai?"

Muli ang tipid na ngiti. "It doesn't change a thing, does it? Ang importante ay tuloy ang plano ninyong makasal sa taong ito," bahagya siyang natawa. "Right after her graduation."

"Pero kung hindi sana nangyari ang..." Hindi nito naituloy ang sasabihin dahil maagap na nagsalita si Cristina.

"Araw ng kasal mo, Patrick. You should look forward to it at hindi 'yong kung ano-ano ang ipinapaalala mo sa kapatid mo." May himig ng banayad na pagsaway ang tinig nito.

"I'm... sorry, sis. Kaya lang, I partly blamed myself for what happened."

Tinapik ni Kimberly sa balikat ang kapatid. "Don't feel guilty, Kuya. Maligaya ako ngayon at gusto ko ring samantalahin ang pagkakataong ito para pasalamatan kayong tatlo." Nilinga niya ang mga magulang. "I love you, guys. For standing by me." Namumuo na ang luha sa mga mata.

Nag-alis ng bara sa lalamunan si Joseph. "Ano ito? A wedding or a funeral?"

"Joseph, napaka-morbid mo," saway ni Cristina sa asawa na bahagyang dinampian ng panyo ang sulok ng mga mata. "Kung mayroon man akong ikinalulungkot ay dahil wala dito ang apo ko."

"Pagkatapos ng kasal, Mom, Dad, magpunta kayo sa Maynila. Hinahanap nga kayo ni Ralph lagi."

"Tiyak iyon." Si Joseph na nagpatiuna nang lumakad patungo sa pintuan. "O, tara na kayo at baka mahuli na nga tayo niyan."

Ilang sandali pa at sakay ng kotse ay patungo na sa simbahan ang apat.

"Alam mo ba, hija, na pinadalhan namin ng imbitasyon ang mga Marzan?" si Cristina kay Kimberly.

"I wouldn't mind, Mom. Wala naman silang alam, 'di ba?"

"Totoo iyon. Magkaibigan pa rin ang pamilya natin at malimit ka nilang kumustahin, hija," si Joseph na siyang nagda-drive.

"Hanggang ngayon, sis, kahit anong isip ang gawin ko, hindi ko malaman kung paano kayo nagkaroon ng pagkakataon?" Si Patrick na nilingon siya.

Ngumiti si Kimberly. "Kuya, noong panahong iyon ay wala kang ibang nakikita kundi si Laila." May bahid ng panunukso ang tinig niya. Pagkatapos ay hinawakan sa balikat ang kapatid. "Alam ba ni Laila?"

Umiling si Patrick. "Hindi. Pero sasabihin ko rin. Hindi nga lang ngayon. Tulad din ng paraan ng pagpapaalam ng Mommy sa amin ni Daddy."

Hindi na kumibo ang dalaga. Ilang sandali pa at sinapit na ng apat ang simbahan. Marami nang taong naghihintay roon. Masayang sinalubong nina Gigi at Lilibeth si Kimberly.