Tak dziś, jak i w czasach mickiewiczowskich można by się zastanawiać czy małżeństwo powinno wynikać z miłości czy z interesów. Telimena miała na oku dwóch kandydatów na męża, z jednej strony niedoświadczonego chłopca Tadeusza, a z drugiej strony romantycznego malarza Hrabiego. Musimy sobie zdawać sprawę, że dla Telimeny priorytetem nie była miłość tylko pieniądze. Początkowo Telimena wykorzystując oczarowanie Pana Tadeusza jej osobą, flirtowała z nim i uwodziła go. Później zdała sobie sprawę że z Tadeuszem nie zbuduje przyszłości, tym bardziej, że Tadeusz zadurzył się w Zosi. Kłótnia niedoszłych kochanków i obraźliwe słowa Telimeny doprowadziły Tadeusza do próby samobójczej. Po kłótni z Tadeuszem oczy Telimeny zwróciły się w stronę Hrabiego, który przysiągł jej dozgonną miłość. Telimena w ramach deklaracji uczuć do Hrabiego przypięła mu kokardę. Ostatecznie jednak z Hrabią też jej nie wyszło i w jej rozterkach zwyciężyła praktyczna strona.
Pamiętając o swojej wychowanicy Zosi, której dobrze życzyła Telimena pozwoliła Tadeuszowi związać się z wybranką serca, a sama chcąc zapewnić sobie spokojne i dostatnie życie, zaręczyła się z Rejentem.
Mogło by się zdawać ze gdzie dwóch się bije tam trzeci korzysta, ale nie oto w tej historii chodzi.
