"I am wondering how people fall in love so easily. How people fall out of love. Nagtataka ako kung bakit ang tindi ng epekto ng pagmamahal sa kanila. Kung bakit sila umiiyak at kung paano nila iyakan ang love.
My curiosity is driving me crazy. So I tried to find someone. I tried and tried but I can't find one. Bakit ganito? Yung iba ang dali nilang mahanap yung mahal nila. Bakit ako hindi? I've tried many times, why can't I find one?
Nakaupo ako sa bench that day, it's the first time I'm not on my usual spot, but I'm still looking for my someone. Still curious about love. Nakita ko ulit yung lalaking araw araw kong nakikita. Kapag nakikita ko sya nakatitig lang sya sakin. Na wi-weirdan nako sa kanya pero binalewala ko lang.
The following days, he's still the same. He's doing it like it's normal. Kaya kinausap ko sya. Matagal kaming nag usap at don ko nalaman at natuklasan yung mga bagay na matagal ko nang gustong malaman.
Naintindihan ko lahat nang sinabi nyang 'Hindi hinahanap ang pag-ibig, kusang dumadating yan. It's not love if you push yourself doing a certain thing your curiosity only bring. Love is something you feel, not something you only learned.'
That day, I realized what love really is. Lumipas ang mga araw na lagi akong nagpupunta kung saan kami nag usap. Ilang araw na kaming ganito.
Ako, lagi kong hinahanap ang presensya nya. Samantalang sya ay tila ba pinagtataguan ako. Then years passed. At alam kong ang ginawa ko sa loob ng ilang taong pag punta sa lugar na yon ay hindi na normal.
The day we talked is the day that I'm fallen. Not by the looks but by the words. I know I'm fallen"
Bago ko isarado ang notebook na naging parte na ng buhay ko ay binasa kong muli ang pamagat ng huling pahina.
"LOVE"
Sa huling pagkakataon ay pinunasan ko ang luhang dulot ng huling pahina ng diary ko
