Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ภาพภูเขาสูงที่ปกคลุมไปด้วยสีเขียวขจีปรากฏชัดอยู่ในม่านสายตา ทะเลหมอกที่เคยมีในวันวานยังคงเป็นเช่นเดิม แม้ยามนี้เข้าใกล้ถึงเวลาที่อาทิตย์จะลาลับขอบฟ้า
สิ่งที่ต่างกันมีเพียงในตอนที่ผมยืนอยู่ตอนนี้ ข้างกายไม่มีคุณอยู่ด้วยอีกแล้ว
คุณคนที่ผมเคยถอดเสื้อคลุมส่งให้คนนั้น
ผมไม่แน่ใจว่าตั้งแต่วันนั้นที่เรื่องทุกอย่างจบลงมันผ่านมานานแค่ไหนแล้ว
อาจเป็นวัน เป็นเดือน หรือเป็นปี แต่สำหรับผมช่วงเวลาที่เลยผ่านช่างว่างเปล่าเหลือเกิน
หลังจากรักษาอาการบาดเจ็บจนหายดี สิ่งเดียวที่ขับเคลื่อนจิตวิญญาณที่แตกสลายของผมมีเพียงคำพูดที่คุณทิ้งเอาไว้
"เรามาพนันกันไหม?"
ตอนที่คุณพูดออกมาผมไม่ค่อยจะเข้าใจมันเท่าไหร่นัก แต่รอยยิ้มขืนๆ ของคุณที่ส่งให้ บีบรัดจนหัวใจของผมสั่นไปหมด
"พนันอะไร?"
ผมถามคุณกลับไป ถาม...ด้วยความรู้สึกรวดร้าวที่สุด
อยากจะบอกกับคุณจริงๆ ว่าตอนนั้นผมไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่าเรื่องที่คุณจะเดิมพันกับผมคือเรื่องอะไร รู้แต่เพียงอยากจะใช้เวลากับคุณให้นานขึ้นอีกสักวินาทีเดียวก็ยังดี แต่ผมก็เชื่อว่าถึงผมไม่เอ่ยปากพูดอะไรไปคุณก็ต้องเข้าใจความคิดของผมอยู่ดี
เหมือนกับตลอดเวลาที่ผ่านมา คุณยังคงเป็นคนที่เข้าใจตัวตนของผมมากที่สุด
"พนันว่า...ต่อให้เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ ไม่ว่าคุณจะไปอยู่ที่ไหน เราจะได้พบกันอีกอย่างแน่นอน"
YOU ARE READING
Short Fiction Guardian : After the rain.
Fanfictionอันเนื่องจากตอนจบที่เพิ่งเห็นเป็นคัทผ่านทวิต แล้วคือใจพังไม่เหลือชิ้นดีเลยค่ะ สุดท้ายเลยต้องการฮีลตัวเองแบบด่วนๆ เพราะดิ่งมากๆ ตอนนี้ เลยไปจบที่การเขียนฟิค เป็นเส้นเรื่องที่เกิดจากความมโนล้วนไม่เจืออะไรเลย เน้นฮีลหัวใจอย่างเดียวนะคะ หวังว่าจะพอเยียว...
