Ο αέρας της αλλαΓΗΣ

Ο αέρας της αλλαΓής

Το καλοκαίρι χάθηκε,το έκλεψε η βροχή

Ο άνεμος σήκωσε το χώμα,κι εκεί που κόαζαν βατράχια 

τώρα τα τζιτζίκια θα βρούνε φωλιά

Εκεί που ο ήλιος φώτιζε τα πρόσωπα 

και ζωγράφιζε χαμόγελα

τώρα το νερό πέφτει από τον ουρανό 

σβήνοντας τα λόγια που γράφτηκαν στην άμμο

και η παραλία μένει άδεια και θλιμμένη.

Κάπου οι ομπρέλες κλείσανε και κάπου ανοίξαν

Ο αέρας θρέφει τη φωτιά 

τα δέντρα αγκαλιασμένα φλέγονται 

κυνηγώντας τη ζωή που σχεδόν νεκρή  

τρέχει να φύγει,να γλιτώσει

Να αφήσει τα πάντα και να φύγει ο καθένας δε μπορεί

Όταν το νερό ορμά αφηνιασμένο,

και με δύναμη αλλόκοτη καταστρέφει,

σκεπάζει όνειρα και έλπιδες

ενώ η φωτιά τρομάζει και γλύφει τα κορμιά.

Δεν υπάρχουν εποχές

αλλάζουν τα πάντα,

και δε ξέρουμε ο χειμώνας τι θα φέρει

μπροστά στην γη ,τις πλάτες μας βαραίνει  η ευθύνη

Άνθρωποι δακρύζουν στη βροχή

Άνθρωποι πνίγονται στη φωτιά.

Ο άνθρωπος χτίζει και γκρεμίζει

Ήταν η προσπάθεια μου να αποδώσω με κάπως ποιητικό τρόπο τα συναισθήματα μου για τις έντονες αλλαγές που συμβαίνουν στα καιρικά φαινόμενατον τελευταίο καιρό και για ότι δυσάρεστο σχετίζεται με αυτά.Το τραγούδι απλώς μου αρέσει που έβαλα.

Γεια σας!