Sessiz Ol!

Tanıtım

Aşk... İnanacağım son şeydi o güne kadar sanırsam.. Ben Eun Jung, Kim Eun Jung. Her şey o gün değişti.. Belki kader belki de şans bilmiyorum.. Kütüphanede kitaplara bakıyordum herkes gibi.. Bir çok sıkıcı kitap ve bir çok bilgi. Aslında buraya neden geldiğimi bile hatırlamıyorum. "Gel buraya Luhan" Bu sessizliğin içinden gelen ani bağırışma sesleri kesinlikle kütüphanede olmaması gereken şeylerden biriydi. Düşüncelerime daldığım sırada daha önce hiç görmediğim teni bembeyaz, dudakları ise çilek renginde, saçları makarnayı andıran çocuk bana çarpmıştı. Canim acıyordu biraz. Bağırmalı mıydım? Canı acıyan insanlar bağırırdı. Bağırmak için ağzımı açtığımda o yumuşacık elleriyle ağzımı kapattı ve "Sessiz ol Kai bizi bulacak" dedi. Tanrım bu çocuk bu cesareti nereden buluyordu. Ellerimi dudaklarımdan çektiğinde bağıracağımı anlamış olmalıydı sanırsam. Dudaklarını dudaklarıma bastırmıştı.