THE PARANORMALS (Season One)

Prologue

chriseloi_30

Julian's POV;

Actually 'di talaga ako naniniwala sa mga bagay na tungkol sa mga kababalaghan unless i see it clear with my round two eyes. Pero expect the unexpected ika nga para iwas shock dahil di ko inaasahan na akong anti-believer pagdating sa mga nakakatakot na bagay eh ngayon halos magkainteres na ako dahil finally i saw one of them nearly in our house. Ang bahay kase namin ay nasa isang liblib na lugar na maraming puno at katahimikang binabasag ng ingay ng mga kuliglig. Nakita ko ang isang kakaibang nilalang na umaaligid sa magubat na parte ng labas ng bahay namin. I stared as it continues crossing by through the woods like it waiting to kill something kaya naisipan ko ng isarado ang glass window ko at ipinagpatuloy ko ang aking pagmamasid. I still saw it through the glass window and then stopped like iy knows someone watching from behind and it never move kaya pinagmasdan ko na lang siya mula sa aking kwarto. Lumipas ang ilang oras, mga alas onse na ng gabi at di pa rin umalis ang nilalang na iyon sa pwesto niya na tila ba'y natutulog na ito. For me, it becomes boring and i didn't know that i fell asleep. Bigla akong naalimpungatan ng mga alas dos ng madaling araw dahil sa kakaibang ingay na narinig ko mula sa loob ng bahay pero bago pa ako lumabas ng kwarto ay sinilip ko muna ang nilalang na nasa puno but it went missing so I decided to go outside pero before that ay nilingon-lingon ko muna ang labas then I decided to go. Tinungo ko ang sala na nasa unang palapag then I check it if there are someone na gumawa ng ingay na nagpabulahaw sa pagkakatulog ko. And I'm suprised on what I saw, si mommy ay naliligo sa kanyang sariling dugo at butas ang kanyang bandang dibdib na tila dinukot ang kanyang puso. Halos himatayin ako sa nangyari pero nung nakita ko ang nilalang na malapit sa bangkay ni mama at kinakain nito ang puso ay agad akong sumigaw ng napakalakas. Narinig ako nito at imbes na isunod ako ay tumakbo ito palabas sa bukas na double sided door ng aming bahay. Now my attention is at my mom who is nearly dying and all I could do is crying and telling that I loved her so much. Dali-dali kong kinuha ang wireless phone na nakalagay sa mesa ng aming sala at idi-nial ang cellphone number ni papa para agad niya rin akong matulungan sa nangyari. Sinabi ko sa kanya na may nilalang na pumasok ng bahay at pinatay si mama but he thinks it was only a prank call but when he hear me crying out loud, he finally knows that I'm telling the truth kaya agad-agad niyang sinabing his on his way.

Ako naman, nabahiran na rin ng maraming dugo ang nag-iisa kong puting t-shirt dahil sa pagpilit na buhayin at gisingin si mommy but it never works. Mga kalahating oras ang lumipas ay dumating na si daddy at may kasamang mga police at bigla akong pinaalis sa pinangyarihan at iniisip nilang murder or homicide ang nangyari. Pinagmukha nilang ordinary case lang ito at dahil rito ay they want me to become their number one witness but still hindi pa rin ako makapaniwala sa mga pinagsasabi ni daddy sa akin na wala namang mga ganung nilalang na naninirahan dito because they don't exist daw pero alam ko kung anong nakita ko at ayun ang papaniwalaan ko.

Mga alas singko na ng umaga ay kinuha na nila ang bangkay ni mommy at ipinasok sa likod ng ambulance at ididiretso daw sa kanilang opisina para daw ma-examine kung sino ang pumatay rito. Seryoso SINO imbes na ANO?!! Nalaman sa examine na dinukot ang puso nito at pinagsasaksak pa sa likod para masiguradong patay na talaga ang biktima but actually it is not stabs but scratches na kagagawan ng walang hiyang yon. As a witness, pinagtatanong nila ako ng mga non-sense question na halos magwalk-out na lang ako sa pagiging bored. They think I'm lying but my mom never let me to tell lies to everyone because it can cause big problems and lots of troubles. Hangga't wala pa daw any other details or information about sa kaso ay we will still waiting na lang daw but for me wait is over because I will pay that creature for what debts he does to my family. I return to my house and then wait until that creepy creature will die because of me but I didn't saw any kind or signs that creature is there. My dad decided to transfer near his work with me, first I disagree then finally agrees. Darating din ang araw na mapapatay ko rin ang bwiset na nilalang na yun at kahit on-going pa rin ang kaso ay mas paninindigan ko pa rin ang hustisya na bagay sa mga hindi naman tao tulad namin.