İnanamıyordum, resmen artık bir liseliydim,okulun ilk günüydü,özel Durmaz Kolejinde okumak da ayrı bir zevkti zaten çünkü burası bizim kolejimizdi,annemin abimin ve benim, elbette bununla gurur duyuyordum,arada egom da kabarmıyor değil aslında.
Babam öldükten sonra abim işleri iyi idare etmişti açıkçası,şirketin başına geçmişti ama acısı hâlâ ilk günkü gibi tazeydi,unutmak çok zordu gerçekten de,yokluğu çok belli,her yerde anıları var,evin her köşesinde...
Ben bunları düşünürken farkında olmadan gözlerim dolmuştu,birden telefonum çaldı bu sayede kendime geldim ama ekranda Annemmm! Yazısını görünce keşke çalmasaydı dedim sesim ağlamaklı çıkarsa birşeye üzüldüğümü düşünüp üzülürdü,açmak zorundaydım,sesim ağlamaklı çıkmasın diye önce boğazımı temizledim sonra telaşla açtım,o arada kitabım yere düştü ama almadım çünkü telaşlıydım ve kitabı takacak durumda değildim,etrafımda çok gürültü vardı bu yüzden konuşmam mümkün değildi, biraz uzaklaştım ,telefonu açtım
-Alo Anniş?
- Nuray kızım,ben şey için aradım seni,ııı.. okuldan sonra eve geçmeyeceğiz kızım,beni bekle ben gelip seni alırım anne kız güzelce takılırız,olur mu?
Birden heyecanlandım annemle zaman geçirmeyeli çok olmuştu,heyecanlı bir ses tonuyla
- Olur Anniş,okay,see you mum,kapatmalı yım,ders başlamak üzere,daha sınıfa gitmeliyim anniş
Dedim,annem
- Tamam kızım,görüşürüz bebegim
Dedi .
Sanki biraz keyfim yerine gelmişti onca düşünceden sonra...
Dalgın anımda birinin beni dürttüğünü hissettim ve bir ses
- Hey! dörtgöz baksana bi
Arkamı hızla döndüğümde uzun, yakışıklı,kumral,beyaz yüzlü,siyah gözlü yani kısacası hoş ama kaba bir çocuk,ne demişler ateşe ateşle karşılık ver yada çivi çiviyi söker her neyse cevabı geciktirmeden elbette
- Dörtgöz anandır be! , bir kıza hey diye de bağırılmaz öküz,sen önce nasıl konuşacağını öğren her neyse ne var!
Dedim ama sanırım tanımadığım birine göre fazla kaba oldu bu sefer Dörtgöz anandır dedim resmen ya ,hele tanımadığım birine öküz diyişim zaten anlatmama gerek yok bence ,her neyse canım oda bir bayana hele ki tanımadığı bir bayana karşı nazik olsaydı haketti bence,tabi oda cevabını geciktirmedi
- Bana bak eger bir daha Anama laf edersen senin için hic iyi olmaz küçük hanım
- Benim nerem küçük be! Kör müsün?!
Dedim sinirle ,ama demez olaydım,pis pis sırıttı sanırım cümlemi fesatça anlamıştı
- Mal,öküz, mikrop!
Dedikten sonra uzaklaştım ama
- Beklesene Dörtgöz,kitabın!
Diye bağırdı olamaz ya kitabımı vermek için miydi yani,onu bayağı pis ettim galiba her neyse ya , manyakmışım gibi baktıktan sonra doğruca okulun içine yürüdü.
Ben pek küfredemezdim bu yüzden de olabildiğince sade küfürler ediyordum,bu çocuktan nefret etmiştim,kendini bir b* k sanıyordu galiba ,salak şey ona içimden saydırmaya başladım ,amip,terliksi hayvan , mikrop,mal,öküz tarzında sade şeyler(!) İşte ya aslında küfretmeyi sevmezdim ama bu çocuğa olan nefretim sanırım beni bu konuda cesaretlendiriyor olmalıydı,sınıfıma doğru ilerliyordum sınıfım 9-A ydı ,gittim ve orta sıradan 4 .masalar Bos olduğu için birine oturdum, zaten çok geçmeden
YOU ARE READING
NEFRETİN ÖTESİNDE
Teen Fictionnefret nedir? aşka dönüşmeyi bekleyen, sevginin ilk kıvılcımı mı? peki ya aşk? nefretin başarısızlığı sonucunda oluşup kalpte nefretten öte yer tutmuş,nefretin başka bir tonu mudur?
