Sexlessons ft. Jamie Campbell Bower [ON HOLD]

1

~ "Wil je de kus doen of niet?" ~

Ik sla de bladzijde van het boek om en glimlach. Laatste pagina. We moeten het boek 'the mortal instruments : city of bones' lezen voor onze drama les. De hoofdrolspeler van de verfilming 'Jamie Campbell Bower' alsook, mijn grootste liefde, komt het volgende lesuur naar hier om ons uitleg te geven over films en acteren.
Ik zit in mijn derde en laatste jaar Acteerkunsten op de hoge school en ga dit jaar dus afstuderen. Ik ben vandaag Jarig. Het is een perfect verjaardagscadeau. Jamie komt gewoon naar onze les!
"Klas, jullie mogen vertrekken, geniet van jullie middagpauze. Zorg dat jullie op tijd terug zijn. Meneer Bower komt om één uur." Iedereen mompelt iets waarna we allemaal het lokaal verlaten.

"Gaat het wel?" Vraagt mijn beste vriendin Jana me, terwijl ze me lachend aankijkt.
"Ja hoor. Ik ben gewoon wat gestrest, dat is alles." Ze kijkt me grinnikend aan.
"Hm-Hm." "Wat?" Vraag ik zuchtend. Ze schud lachend haar hoofd.
"Je bent, letterlijk, aan het trillen. Je kan niet eens meer een pen vasthouden." Ik lach zacht.
"Het is gewoon zo eng. Hij is echt zo geweldig. Ik heb de film wel duizend keer gezien en die is pas een jaar uit! Alle andere dingen waarin hij meespeelt heb ik ook wel duizend keer opnieuw gezien. Hij heeft echt mijn hart gestolen. Ik meen het, mijn hart slaat sneller als ik nog maar zijn stem hoor." Ze kijkt me glimlachend aan.
"Ik weet het babe, hij is echt je droomprins, wie weet komt er nog wel wat van." zegt ze met een knipoog. Ik rol mijn ogen met een grinnik en eet mijn slaatje op. Niet dat ik er veel in krijg door de stres, maar goed.

Mijn gedachten stroom word onderbroken door de bel en ik kijk perplex naar Jana.
"Is het al tijd?" Ze knikt met een lachje en knuffelt me bemoedigend.
"Fuck. Ik ben nog niet klaar, oh god ik kan dit niet aan!" Ze lacht zacht en kijkt me streng aan.
"Jij kan dit! Je gaat hem eindelijk ontmoetten, kom op! Ik geloof in je." Ik glimlach dankbaar en knuffel haar waarna we naar ons lokaal gaan.
"Klas, kom binnen en ga maar zitten. Meneer Bower kan hier elk moment zijn." De banken zijn weggehaald, de stoelen zijn in rijen gezet en er staat een kruk op het podium. We gaan op de derde rij zitten, aangezien de eerste twee rijen al vol zitten, en kijken elkaar grijnzend aan.
Jana en ik zijn al beste vriendinnen sinds de lagere school en ik heb haar letterlijk gedwongen om naar alles van Jamie te kijken, met mij. Ze weet alles over hem, door mij. Hij is echt mijn wereld. Ik meen het.

De deur gaat open en de mooiste man op aarde stapt het klaslokaal binnen. hij heeft een lichte jeansbroek aan met een hemd, waarvan enkele knoopjes los zijn, een vestje en zilveren ringen. En fuck die staan hem goed. Iedereen wordt automatisch stil en kijkt hem vol adoratie aan. Nuja, dat zou moeten want hij is gewoon geweldig. Hij sluit de deur achter zich en gaat dan op het podium staan.
"Is deze voor mij?" Vraagt hij lief, terwijl hij naar de kruk kijkt. Meneer Collin knikt vriendelijk waarna Jamie gaat zitten. Zijn haar is zo mooi. Mag ik er door strelen alsjeblieft?
"Hallo allemaal, ik ben Jamie Campbell Bower, ik ben een acteur van zesentwintig. Ik heb meegespeeld in verschillende films en series maar jullie kennen me waarschijnlijk van twilight of the mortal instruments. Ik ga jullie vragen beantwoorden en jullie wat tips geven in verband met acteren. Dat is het zowat denk ik." zegt hij met een lachje. Oh god die lach. Smelt.

"Hoe ben je begonnen met acteren in films?" Ik kijk Sarah, die de vraag stelt, aan en glimlach. Dat weet ik. Jana, die doorheeft wat ik denk, port me terwijl ze zacht lacht.
"Een vriendin van mij heeft me ooit eens voorgesteld aan haar agent en zo is het eigenlijk allemaal begonnen. Ik had het geluk haar te kennen." zegt hij met een enorme, prachtige glimlach.
Hij gaat de rijen af totdat we bij Jana aankomen. Hierna is het aan mij. Oh god.
"Wat is het schattigste dat een fan ooit gedaan heeft?" Hij denkt even na, voordat er een grote glimlach om zijn lippen komt.
"Wel, we waren vorig jaar op tour voor de film en daar heeft een meisje me een hele liefdesbrief, een boeket rozen en een puppy gegeven. Dat was zo lief. Ik heb enkel de puppy teruggegeven en gezegd dat ze hem moest houden als aandenken aan die dag. Dat deed ze, ze noemde hem Jace." Iedereen begint te lachen terwijl hij het einde verteld en Jana kijkt me grijnzend aan. Het is aan mij.
"De volgende?" Ik schraap stil mijn keel en doe mijn best om mijn handen stil te houden. Niet dat het lukt. Dit is hopeloos. Alsjeblieft laat er geluid uit komen.
"Ik ben Aubrey Michaels en ik vroeg me af hoe het voelt om je gezicht op gebouwen te zien staan of om je stem op tv te horen." Hij glimlacht lief naar me. Oh god. Help me! Jana neemt mijn handen vast en knijpt er zachtjes in.