Dejarte ir.

7 0 0
                                    


Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

  Y un día te fuiste, sin decirme mucho, sin decirme nada, 
simplemente desapareciste, así como las golondrinas en invierno, 
así como el sol al terminar el día. 

 Y yo me quedé allí, esperándote como la orilla a las olas del mar,
como si mi mundo dependiera de ello, pero tú no ibas a volver,
y no porque no quisieras sino porque no te convenía.

 No te convenía seguir a mi lado cuando mis palabras cortaban como vidrio
y mis acciones te rompían como un huracán,
porque no solo corte la flor favorita de tu jardín, sino también podé tus ramas,
las corte de raíz y no las deje crecer más .

Y fue ahí cuando entendiste, cuando comprendiste,
que si te quedabas ibas a destruirte, a desvanecerte, a desaparecer. 

  Entonces fue allí que comprendí,  
que si entonces verte partir aseguraba tu libertad, 
yo iba a olvidarme de que alguna vez estuviste estuviste,
que alguna vez estuviste acá, llenándome el corazón de espinas, 
convirtiéndome en alguien que nunca fui. 


-Bross. 

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Dec 20, 2018 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Dejarte ir.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon