Coşduğum şarkılardan birine eşlik ederken gecenin karanlığında arabamla ilerliyordum.Babamın bana aldığı araba... şarkının melodisi yavaş yavaş kesiliyordu.Ne olduğunu anlamak için radyo sisteminin ayarlarıya oynamaya başladım.O kadar dalmıştım ki önümde, benim görebildiğim sarı gözlerle büyük bir çarpışma oldu . Arabanın bir kaç takla attığını hissettiğimde çok geçti. lütfen ölüm meleği olmasın lütfen ölüm meleği olmasın, ölüm meleği olmasın...Ama ne yazıkki oydu benim ölüm meleğim ;c yavaş yavaş arabadan çıktım ,belim biraz ağrıyodu fakat herneyse..(klavye değişti kusura bakmayın ) "bula bula şimdi mi buldun?" dedim etraf sessizdi elime baktım
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
mmm evet o buradaydı ,yapacak bir şey kalmadığını anlayıp -madem arabam bozuldu-bende pekala koşmaya başlardım. koşuyordum,tek düşündüğüm koşmaktı onunla tanışmak istemiyordum onu görmek ,onu tanımak hiç istemiyordum ...Çünkü bir kere büyüsüne kapılırsam ölümüm olacağını biliyordum.Sert bir cisme çarptığımda dengemi kaybedip yere düştüm ,gecenin karanlığında arabamı bulmak zordu biliyordum .Bir ses "Kaçacağın bir yer yok Ayrin." evet bunun olacağını biliyordum ve o anda bayıldım...
