ေနေရာင္ထြက္ခါစအခိ်န္...
အရာရာဟာ လန္းဆန္းတက္ႂကြစြာ
"ဟဲ့ သားေရ သား ႐ွိန္းေလး ထေတာ့ေလ
ေက်ာင္းသြားရအုံးမယ္မလား"
"ထပီအုိမားေရ ထပီ
တကတည္းအိပ္တာေကာင္းေကာင္းမအိပ္ရဘူး အုိမားတုိ႔ကေတာ့.."
"ကဲသြားေရသြားခိ်ိဳးခ်ည္ မနက္စာျပင္ထား
လုိက္မယ္ေနာ္"
............................................
႐ွိန္းတစ္ေယာက္ ပထမဆုံးတကၠသုိလ္
ေက်ာင္းသားဘဝရဲ႕ေန႔ကုိျဖတ္သန္းရေတာ့မည္။ သူရင္ခုန္ေနသည္။
အားလုံးဟာ သစ္လြင္ေနသလုိ
"အုိမားေရ သားဗုိက္ဆာပီ သားအတြက္ဘာ႐ွိလည္း"
"ဘာမွမ႐ွိေတာ့ဘူး အိပ္ရာထေနာက္က်လုိ႔အကုန္ကုန္ပီ"
"ဟာအုိမားေနာ္ အဲ့လုိမရဘူးသားဗုိက္ဆာေနပီ"
"ကေလးေလးက်ေနတာပဲ ႐ွိပါတယ္ေတာ္
သားေလးႀကိဳက္တတ္တဲ့ နန္းႀကီးသုပ္"
"ဟီး......အ့ေၾကာင့္အုိမားကုိခ်စ္တာ"
"ကဲေတာ္ပါ စားစရာ႐ွိတာစား
ေက်ာင္းပထမဆုံးေန႔မလား"
.....................................................
႐ွိန္းတေယာက္ ေယာင္လည္လည္ျဖင့္
ေက်ာင္းကူိေရာက္လာေတာ့သည္..
အေရာင္အေသြးစုံလင္စြာဝတ္စားထားေသာသူမ်ား....
တစ္ဖ်က္ဖ်က္ ဓာတ္ပုံ႐ုိက္ေနေသာသူမ်ား
မိ်ဳးစုံသူေတြ႔ရသည္။
"ဘုတ္...အ့"
"ဟာခဗ်ား လူတစ္ေယာက္လုံးလမ္းေလ်ွာက္လာတာမျမင္ဘူးလား"
"မင္းကသာမျမင္တာေလ ဘယ္ကုိၾကည့္ေလ်ွာက္ေနလဲမသိ"
"ဘာဗ် ခင္ဗ်ား ဘာေျပာလုိက္တယ္"
"မင္းမၾကားဘူးလား... ႐ုပ္ကုိကအူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔"
"ခင္ဗ်ားေတာ္ေတာ္လြန္ေနပီေနာ္ ဖယ္ဗ်ာ က်ဳပ္သြားေတာ့မယ္"
"OK OK"
ပြစိပြစိျဖင့္ေဆာင့္ေအာင့္သြားေသာေကာင္ေလးအားျပဳံးပီးၾကည့္ေနသူက..... မင္းရတု
...................................................
Where are you now?🎶🎶
ဖုန္းRingtoneသံေၾကာင့္ ငုိက္ေနရာမွလန္႔ႏုိးကာေကာက္ကုိင္လုိက္ေတာ့သည္..
"ဟဲလုိ"
