Παγιδευμένη Μελωδία

Κλειδωμένη

Περσεφόνη

Ο ήλιος έξω είναι ζεστός ο αέρας δροσερός είναι φθινόπωρο. Τι ωραία μελαγχολική εποχή, έξω η φύση ετοιμάζεται για τον χειμώνα και εγώ είμαι κολλημένη εδώ! Πάνε περίπου 2 εβδομάδες που έχω να φάω. Το παραδέχομαι φταίω και εγώ για αυτή την κατάσταση, αλλά δεν μπορώ να πεθάνω εδώ! Δεν το επιτρέπω στον εαυτό μου να πεθάνει εδώ! Δεν θέλω να τελειώσει έτσι! Εχω δώσει μια υπόσχεση που πρέπει να τηρήσω!

Τον πρώτο βράδυ που με φέραν εδώ με έγδυσαν, και με "καθάρισαν" όπως είπε εκείνη η αχώνευτη! Τα δικά μου τα ρούχα δεν έχω ιδέα τι απέγιναν. Με ντυσαν με ένα φουστάνι και με έβαλαν σε ένα μέρος γεμάτο κορίτσια.
Ναι.. Τα πράγματα δεν πήγαν και πολύ καλά τουλάχιστον ξεμάλλιασα εκείνη την αχώνευτη!
Μετά αυτός ο γάιδαρος με μετακίνησε από το υπόλοιπο χαρέμι σε ένα δωμάτιο που για κακή μου τύχη ακούγονταν τα καμοματα του με τις άλλες ΚΟΠΕΛΕΣ! Και μετά μου θύμωσε κιόλας γιατί γκρέμισα σχεδόν το δωμάτιο! Ήθελα να τον κάνω να τρελαθεί! Γιατί στο κόρακα με πείραζε τόσο αυτό!? Στο κάτω κάτω εμένα δεν μου ήταν και τίποτα! Πόσο το ευχαριστήθηκα όταν επιτέλους βρήκα τον τοίχο που χώριζε τα δωμάτια μας! Ότι έβρισκα εκεί το πέταγα η χαρά που μου προκάλεσε όταν δεν μπορούσε να κοιμηθεί η κάνει ότι δηποτε άλλο ήταν σαν μελωδία στα αυτιά μου!
Μετά βέβαια ήρθε το κερασάκι στην τούρτα, κάλεσε εμένα! Ήθελα να του βγάλω τα μάτια μόνο και στην ιδέα να με αγγίξει! Προτιμώ να πεθάνω, και κρίνοντας από την κατάσταση μου το κατάφερα μπορώ να πω... Μου έφεραν κάποια πολύ όμορφα ρούχα μπορώ να πω, για να πάω να τον συναντήσω! Δεν σφάξανε! Πάνω από το πτώμα μου θα έκανα εγώ την παραμικρή κίνηση να του δώσω έστω και λίγη ευχαρίστηση!! Και τότε ήρθε η ευκαιρία, αφού έκανα τον κόσμο άνω κάτω με πήγαν άρον άρον σε εκείνον, μόνο που με πήγαν νωρίτερα! Με έκλεισαν μόνη σε ένα δωμάτιο με παράθυρο χωρίς κάγκελα! Το ομολογώ δεν το σκέφτηκα και πολύ, έτρεξα και άρπαξα την ευκαιρία και με την ίδια ευκολία με άρπαξε και ένας φρουρός λίγη ώρα αργότερα!

Πρώτη φορά όμως στην ζωή μου τρόμαξα τόσο πολύ μόλις τον είδα έτσι όπως ήταν! Τα πάντα στο δωμάτιο του ήταν σπασμένα και αναποδογυρισμενα! Και αυτός στην μέση του χάους σαν δαίμονας έτοιμος να κατασπαράξει την ψυχή μου!
Με άρπαξε από το μπράτσο τόσο δυνατά που με πόνεσε πάρα πολύ.

- Είσαι Ανόητη Γυναίκα!? Έχεις ιδέα τι έκανες για αυτό μπορώ να σε σκοτώσω!

- Εμπρός λοιπόν τι περιμένεις Σκότωσε με ! Δεν ξέρω πως κατάφερα και το είπα αυτό ενώ τα πόδια και η φωνή μου έτρεμαν από τον φόβο.