(Κρύα νύχτα του χειμώνα)
«Ω φεγγάρι βλέπω πως έχεις πάρει τη θέση του ηλίου» παρατήρησε το καλοριφέρ της οδού Δελφών 5ος όροφος. «όμως σε βλέπω κρύβεσαι η μισή. Μα γιατί δεν μας δείχνεις την ομορφιά σου;»
«Εγώ... εγώ δεν έχω ομορφιά, ούτε δύναμη να την δείξω. Είμαι απλά η αναπληρωματική του ηλίου»
«Σε βλέπω το χρώμα σου είναι χλωμό, αχ αν μπορούσε η ζέστη μου να σε ακουμπήσει. Όμως... ίσως και να μπορεί. Είμαι το καλοριφέρ του ρετιρέ. Αν σκύψεις λίγο, τόσο λίγο η ζέστη μου θα σε μαλακώσει. Θα λάμψεις σαν τα αστέρια τριγύρω σου. Δε θα έχεις τίποτα να ζηλέψεις από τον μπουνταλά τον ήλιο. Θα εκπέμπεις το δικό σου φως!»
«Ναι, όμορφα αυτά που λες, ω καλοριφέρ του ρετιρέ, μα όταν σβήσεις εγώ θα παγώσω πάλι. Και θα είναι χειρότερα γιατί θα έχω γευτεί τη χαρά και θα τη νοσταλγώ.
«Μια μέρα, όμορφό μου φεγγάρι θα το σκάσω! Να το θυμάσαι στο υπόσχομαι θα έρθω στον ουρανό να σε κλέψω. Θα σε παντρευτώ και θα γίνουμε ευτυχισμένοι μαζί».
«Είναι άτοπο αυτό που λες, δεν έχεις φτερά»
«Για σένα θα αποκτήσω»
«Και αν σου τελειώσει το πετρέλαιο;»
«Χμμμ.. θα το κάνω κουμπάρο! Οπότε θα με αγαπάει και θα έρχεται να με ανεφοδιάζει συχνά. Θα φύγουμε γλυκιά μου».
«Και η νύχτα; Τι θα απογίνει χωρίς εμένα;»
«Να σε αντικαταστήσουν τα αστέρια που χρόνια ήθελαν τη θέση σου».
«Ω καλοριφέρ του ρετιρέ! Έχεις λύσεις για όλα. Όμως η θέση μου είναι εδώ. Στον ουρανό, με την οικογένειά μου. Λυπάμαι».
Το καλοριφέρ σταμάτησε να προσπαθεί και έπειτα από λίγες ημέρες έπαθε διαρροή και οι ιδιοκτήτες του το αντικατέστησαν.
Λέγεται ότι όποιος γεύτηκε νερό από τη βροχή που ακολούθησε τις επόμενες νύχτες είχε αλμυρή γεύση σαν βροχή από δάκρυα.
YOU ARE READING
Μικρές Ιστορίες- Παραμύθια για Ενήλικες
RomanceΙστορίες μικρού μήκους και παραμύθια αγάπης και κοινωνικού περιεχομένου που μπορούν να υπάρξουν ανάμεσα σε τόσο διαφορετικές καταστάσεις.
