The Legend of The Fire Eyed Huntress

LEGACY 1: HER NIGHTMARE

HER POV:

            Isang batang babae ang masayang nakikipag laro ng taguan sa kanyang mga bantay, habang masaya syang pinapanood ng kanyang mga magulang.

Nasa may Hardin sila sa likod ng palasyo nang bigla nalang silang makarinig ng malakas na pagsabog. Hudyat na nasira na ang barrier ng kanilang nasasakupan. Nagkatinginan ang mag asawa Alam na nila Anong ng yayari, agad na lumapit at yumakap ang batang babae sa kanyang mga magulang.

Nagyakapan silang tatlo ng sobrang higpit na Akala Mo Ito na ang huling pagkakataon na makakayakap at makakasama nila ang isa't-isa.

"Ina, Ama ano pong nangyayari?"
Takot at umiiyak na Tanong ng anak sa mag asawa, sasagot na sana ang mag asawa ngunit Hindi nila natuloy ang sasabihin ng biglang dumating ang isang natataranta at humahangos na kawal.

"Mga kamahalan tumakas na po kayo, sinusugod na po ng mga bampira ang buong lupain, mga ilang minuto pa na mag tagal kayo dito ay baka maabutan na kayo ng mga kalaban "
Nahihintakutan na pakiusap ng kawal sa tinatawag nyang mga kamahalan.

Nagkatinginan ang mag asawa, sa huling pagkakataon niyakap nila nang sobrang higpit ang anak, Saka sila tumango sa mga tauhan. Simula't sapul Alam na nilang mangyayari Ito ngunit Hindi nila inasahan na ganito Pala kaagap.

"Heneral ilayo Mo ang prinsesa dito"
utos ng Hari sa kanyang pinagkakatiwalaang heneral

"Masusunod po kamahalan"
Tugon nito sabay yuko upang mag bigay galang

"Pero ama Hindi po ba kayo sasama?"
Tanong ng batang prinsesa

"Hindi maaari anak, ngunit Mangako ka na kahit Hindi Mo kami kasama , magiging matatag ka sa kahit ano Mang Oras"
Pakiusap nang Hari sa anak na lumuluha

"naiintindihan ko ama,basta Mangako  din po kayo , na magiging ligtas kayo ni ina, mahal na mahal ko po kayo"
Pilit na pinatatatag nang prinsesa ang kanyang kalooban.
       
    Ngumiti ang Hari at muli silang nagyakapan habang lumuluha,alam na Kasi nila na Ito na ang huling pagkakataon na makakasama ang anak.

"Mahal na mahal Karin namin anak lagi mo iyang tatandaan"
Tugon nang umiiyak na Reyna

Booomm💥

Nakarinig nanaman sila nang pagsabog, sa Oras na Ito Alam na nilang malapit nang makapasok ang mga kalaban sa loob ng kaharian.

"Heneral"
tinanguan ng Hari ang heneral Saka nito dali- daling isinakay sa kabayo ang prinsesa.

"Mag-iingat kayo, pinapaubaya ko na ang lahat sayo"
kausap ng Hari sa matalik na kaibigang Heneral

"Ipinapangako kong mabubuhay sya"
tugon ng heneral, dali- dali silang umalis ng prinsesa sa lugar na iyon.

Booomm💥

"Mga kawal mag handa kayo nasa palasyo na ang mga kalaban "
Ma autoridad na utos nang Hari sa mga tauhan

Kring.... Kring.... Kring....

Bogshhhhh

Tsk nanaginip nanaman Ako

Knock.... Knock.... Knock....

"Ice Anong nangyayari dyan?" Sigaw ni Sam(Samantha) Mula sa labas ng kwarto ko

"Nothing"
tugon ko pabalik

"Okay baba kanalang pag tapos kanang gumayak, may pasok pa tayo, naghihintay na silang lahat sa baba "
Sam shout again
Tsk nakalunok  talaga Ito ng mic eh, pala sigaw. --_--

Tumayo na ako para makapag handa na sa pag pasok sa new school na papasukan namin*roll eyes*

Pumunta na ako sa banyo para gawin ang dapat gawin, after 30 mins tapos na ako
Bumaba na ako para makakain na.

"Ohayo/Morning Ice"
they greet in unison

"Tsk"
I just response

Nagsimula na kaming kumain tahimik lang akong kumakain habang sila ingay dito, ingay doon.
Tsk parang walang mga etiquette (Mind: Wala Naman talaga)
*I mentally smirk*

"EHEM nasa harapan tayo nang pagkain MAAARI ba?"
Maautoridad na pakiusap ni Tandang Calum, Nag sitahimikan naman sila kaya kumain na "SILA" ng"TAHIMIK" *smirk* mainam, Yan ang iingay Kasi *I mentally laugh*

"Ice nasira Mo nanaman daw Yung alarm clock Mo sa kwarto, pang sampo Mo Nayan ngayong buwan nanaginip kananaman ba?"
Sermon na may halong pag-aalala

"Nah don't mind"
I said and continue eating

"Ah Ice nakahanda na Yung uniform nasusuutin Mo, nasa kwarto Mo na. Naka disguise kaba ulit?"
Syb(Sybrenne)

"Yeah"
I response sabay tayo at punta sa kwarto ko.

Habang nag-gagayak ako para sa pagpasok sa school mag papakilala Muna Pala Ako

(Author's Epal Note: tsk dapat lang)
(Me: yah whatever)

Aice fyronville 18 y/o, second year college this school year, they call me Ice cause I'm cold as an Ice. Sa utak lang ako madaldal, snob din ako in person.

***Fast forward***

We're here sa tapat ng gate ng university na papasukan namin KUNO

"GREAT ROYAL UNIVERSITY"

Yan ang nakaukit sa taas ng gate.

"Oh well new school, new bullies" I whisper

"Don't worry Ice we're here, we'll not let that happen"
klyde the Casanova said then wink while his arms are on my shoulders.

"Arms up"
I said coldly

"Hahaha okay fine dikanaman mabiro"
klyde sabay tanggal ng braso nya sa balikat ko.

"Tigilan Mo nga si Ice, klyde kung ayaw mong mamatay ng maaga" Gray said while laughing

"Tsk idiots"
I murmur

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA"
They laugh in unison (Mind: and will die in unison) *smirk*

Bogshhhhh...... bogshhhhh......

"Ouch"
they react in unison(klyde and gray)

"MAGSITIGIL NGA KAYO! ANG IINGAY NYO!"
Sermon ni Sam sa kanila

"Haha sorry"
klyde and gray

Tsk nabatukan na at lahat tumatawa parin, mga baliw --_--

---------------------------------
A/N:
Okay Yan Muna ang kaya ni author nyo haha enjoy😘