ေလာကျကီးကက်ယ္ေျပာတယ္
ညတာေတြကရွည္လြန္းတယ္
လူေတြနွလံုးသားကင္မဲ့တယ္
ေသြးေတြေျပာင္းျပန္စီးခဲ့တယ္
ေျခလွမ္းေတြကသစ္စာေဖာက္တယ္
ဧကရာဇ္ျပံုး၀င့္ကိုအတိုင္းအဆမရွိေသာက္မိတယ္
နွလံုးသားကပိုင္ရွင္မဲ့ေနတယ္
လူသားေတြကေျကာက္ဖို့ေကာင္းတယ္
ေသာကေတြနဲ့ျပည့္ေနတယ္
ေလတိုက္ခတ္ရာအရပ္သြားရင္း
သူခံစားခဲ့တဲ့ဒဏ္ရာေတြကိုထြင္းထုရင္း
သူေသာက္ခဲ့တဲ့ေသရည္ကိုေသာက္ရင္း
ေလာကထဲကေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့
တစ္ဦးတည္းေသာခ်စ္ရသူကို
ေလလြင့္ကာရွာေဖြမိရဲ့ ...............
