Η Κόρες της Βασιλίσσης [1] ~ Η Ηγέτης

| Κεφάλαιο I |

   Εχω μεγαλώσει από την τελευταία φορά που είδα τον εαυτό μου στον καθρέπτη.Το σημάδι μου λάμπει όλο και συχνότερα, όπως και οι εφιάλτες μου που χειροτερέυουν.
   Το μισώ που πρέπει να είμαι μακριά από την γιαγιά μου μα δεν πάει άλλο. Θα φύγω από εδώ. Θα πάω κάπου που τα τέρατα δεν θα με βρήσκουν, κάπου μακριά από Εδώ, σε ένα ονειρικό μέρος με το όνομα 'Η κατασκήνωση των Ημίαιμων'.
   Συγγνώμη, με όλη μου την σύγχυση ξεχασα να σου συστηθώ.
Με λένε Νυμφαία Ραμίρεζ, είμαι ημίθεη και μένω με την γιαγιά μου, αλλα όχι για πολυ. Σκοπεύω να το σκάσω λόγω των ανεξελενκτων μου δυνάμεων και των τεράτων που με κυνηγούν.
   Και έχω και το κατάλληλο μέσο. Πριν δύο μέρες ήρθε ενα γράμμα στο σπίτι για μένα που σπαστά εξηγούσε την ιστορία Θεών και τεράτων, το ότι απόψε, 1η του Ιουλίου στις αρχές των καλοκαιρινών διακοπών, ένας σάτυρος θα ερχόταν να με παραλάβει από την στάση λεοφωρίου μπροστά από το ταχυδρομείο.
Τώρα θα με ρωτήσεις που είναι οι κανονικοί μου γονείς. Λοιπόν αυτό ειναι το θέμα. Ο πατέρας μου πέθανε σε εργατικό ατύχημα και η μητέρα μου...... η μητέρα μου είναι Θεά του Ολύμπου. Δεν γνωρίζω ακριβώς ποια, αλλα τελος πάντων.
   Σήμερα θα εξαφανιστώ και τα τέρατα στο κατόπι μου θα γίνουν περισσότερα, αλλά θα παλέψω για να ζήσω........