Het is erg donker en ik pak de hand van Kevin vast. Opeens horen we gegil uit de kamer van Lizzy komen. We rennen er heen. Ik kon mijn ogen niet geloven, Lizzy lag op de grond en haar keel was open gesneden. Overal in haar kamer zie ik bloed. Het raam staat nog open, snel doe ik die dicht. Mijn jongste zusje was letterlijk vermoord terwijl Kevin en ik een film zaten te kijken. Kevin belt 112 en ik maak Amy wakker. Onze ouders zijn nog niet twee dagen weg en er word een moord gepleegd. Als de ambulance en de politie er zijn wordt er gevraagd naar onze ouders, maar ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik kan hun vakantie toch niet gaan verpesten. Ik zeg tegen de politie dat we geen ouders meer hebben, maar dat Kevin, mijn vriendje, voor ons zorgt want hij is immers 18. De politie zegt dat we een ander onderdak moeten zoeken want we mogen nu niet overnachten in ons huis.
Dus daar lig ik dan, in de auto. Er zal morgen een onderzoek worden gestart en we zullen allemaal ondervraagd worden. Hoewel Amy 14 jaar is vindt ze het moeilijk om over dat soort dingen te praten, daar kwamen we vorige zomer achter toen oma Ellie werd vermoord door een soort van mutanten die waren ontsnapt uit het lab (in het lab proberen ze een geneesmiddel te vinden voor het virus dat ervoor zorgt dat vrouwen na hun 30ste sterven en mannan na hun 27ste sterven).
Amy heeft nu de hele nacht gehuild, gelukkig kon Kevin haar nog een beetje troosten. Ik ben nu vooral stil. De volgende ochtend werden we allemaal ondervraagd maar daar hadden ze niks aan. Gisteravond heb ik heel erg zitten na te denken of er misschien een reden is voor deze moord. Ik heb een soort onderzoekje gedaan en daar is uitgebleken dat oma Ellie in de zelfde kamer is vermoord als Lizzy. Het kan natuurlijk puur toeval zijn, maar je weet maar nooit.
Nu zitten we rustig tv te kijken in onze caravan op een camping dicht bij ons huis, totdat de politie opeens belt en vraagt of we nu nog naar het bureau kunnen komen. Eenmaal aangekomen op het bureau horen we van de commissaris dat hij slecht nieuws voor ons heeft. "Ik heb net een telefoontje binnen gekregen vanuit Venezuela", zegt de commissaris. Kevin, Amy en ik kijken elkaar allemaal verbaasd aan, want daar zijn onze ouders op vakantie. "Ik heb gehoord dat jullie ouders daar op vakantie waren, dat hebben jullie mij niet verteld. Maar er is nog slechter nieuws. Ze zijn helaas dood gevonden in hun hotel kamer." zegt de commissaris. Amy barst weer in tranen uit en ik moet nu ook huilen. Ze zegt: "Hoe kunnen wij ooit nog veilig leven! Papa, mama, Lizzy en oma Ellie zijn allemaal vermoord!" De commissaris vraagt of we nog meer familie hebben, maar dat hebben we niet want die zijn gestorven aan het virus. De commissaris zegt dat we zo lang als we willen bij hem mogen wonen en dat hij ons zal beschermen.
